Sanat Mozaik

[Terraluna]

Turk sair, yazar, yayinci ve politikaci Celal Sahir Erozan'in dogum yildonumu ( 29 Eylul 1883 )





It is 1919,
May the nineteenth.
He raises his head from the reddening horizon,
He who gives soul to the land
And passion to the soul.
The flame faced divine sun!
The prow of his boat tears the Black Sea:
You too must awake,
Awake, O people of Samsun!
The flame faced divine sun
Will dry the tears of despair in all eyes!
The smiling, rising sun over Calti cape.
It is 1919,
May the nineteenth.
Awake, O people of Samsun!
Sleep is death.
Hoist your souls,
There is a ship on the horizon!
But why does it approach so slowly?
Is it moving slowly? Has it a heavy load?
This ship is loaded with hope, belief and passion:
In it is the suffering bosom of the nation,
He who thinks of its tomorrows is coming.
A leader like the stars in the sky!
That is why the ship is approaching slowly.
It is 1919,
May the nineteenth,
The ship on the horizon is drawing closer.
It is as if a wild flame
Is scorching our souls.
All hearts are suffering from waiting.
Is it possible not to be saddened?
This ship is loaded with hope, belief and passion.
As that hope spread souls are warmed,
As the passion spreads the veins are filled with blood,
Every heart that secretly suffers will come alive,
Like a stirring volcano spitting forth fire!
Our eyes were darkened from standing
Under your ever-growing shadow.
Run, speed, o ship. Do not let
The sea hold you back!
Plough through the white waves and come!
Fly like the birds, blow like the wind, and come!

[Terraluna]

Italyan ressam Arturo Checchi’nin dogum yildonumu ( 29 Eylul 1886 )

Un paesaggio, XIX secolo




Pizza Fiorentina, XIX secolo

[Terraluna]

Fransiz Oryantalist ressam Jean-Baptiste Eugène Napoléon Flandin’in olum yildonumu ( 29 Eylul 1889 )

Cour de la Grande mosquée d'Ispahan, 1840




À Tabriz: maison d'Hossein Khân, 1840

[Terraluna]

Fransiz gazeteci, roman yazari ve elestirmen Jean-Baptiste Alphonse Karr’in olum yildonumu ( 29 Eylul 1890 )





“ Herkesin uc kisiligi vardir; Ortaya cikardigi, sahip oldugu, sahip oldugunu sandigi. / Every man has three characters - that which he exhibits, that which he has, and that which he thinks he has. / Ogni uomo ha tre personalità: quella che mostra, quella che è e quella che crede di avere. ”



“ Bazi kimseler gullerin dikeni oldugundan yakinirlar. Ben dikenlerin gulu olduguna sukrederim. / Certains se plaignent que les roses ont des épines ; moi je suis reconnaissant aux épines d'avoir des roses. / Alcune persone si lamentano perché le rose hanno spine. Io sono felice che le spine abbiano rose. ”



“ Erkekler kadinlarin dusundugu her seyi bilselerdi, yirmi kat daha fazla cesaret gosterirlerdi. / Si les hommes savaient tout ce que pensent les femmes, ils seraient vingt fois plus audacieux. / Se gli uomini sapessero tutto quello che pensano le donne, sarebbero venti volte più audaci. ”

[Terraluna]

Fransiz yazar Émile ( Édouard Charles Antoine ) Zola'nin olum yildonumu ( 29 Eylul 1902 )





“ Sanatcinin icinde iki tip insan vardir biri sair digeri de zanaatci. Biri sair dogar. Digeri zanaatci olur. / Il y a deux hommes à l'intérieur de l'artiste, le poète et l'artisan. On est né poète. On devient artisan. ”



" Étienne ve Catherine, zavalli atin onlarin yanlarina gelmeye calisirken, kayalarin arasinda SIKISIP kaldigini gorduler. Carparak iki on ayagini kirmisti. Son bir gayretle birkac metre daha surulmustu, ama kalcalari gecmiyordu, toprak her yerini sarmalamis, onu birakmiyordu. Kanayan basini uzatti, kocaman actigi saskin gozleriyle, yeni bir cikis yolu aradi.

Su hizla onu kapliyordu, ahirda olen diger atlar gibi, acikli bir hiriltiyla kisnemeye basladi. Gun isigindan uzakta debelenirken, bacaklari kirilip, hareketsiz kalan bu ihtiyar atin can verisi korkunc oldu. Kederli cigligi susmak bilmiyor, yelesi sulara gomuluyor, alabildigince acip, ileri dogru uzattigi agzindan daha boguk bir inleme yukseliyordu. Dolan bir ficinin boguk gurultusunu andiran son bir hirilti isitildi. Sonra buyuk bir sessizlik oldu. "



" Alors, Étienne et Catherine, comme il arrivait près d’eux, l’aperçurent qui s’étranglait entre les roches. Il avait buté, il s’était cassé les deux jambes de devant. D’un dernier effort, il se traîna quelques mètres ; mais ses flancs ne passaient plus, il restait enveloppé, garrotté par la terre. Et sa tête saignante s’allongea, chercha encore une fente, de ses gros yeux troubles.

L’eau le recouvrait rapidement, il se mit à hennir, du râle prolongé, atroce, dont les autres chevaux étaient morts déjà, dans l’écurie. Ce fut une agonie effroyable, cette vieille bête, fracassée, immobilisée, se débattant à cette profondeur, loin du jour. Son cri de détresse ne cessait pas, le flot noyait sa crinière, qu’il le poussait plus rauque, de sa bouche tendue et grande ouverte. Il y eut un dernier ronflement, le bruit sourd d’un tonneau qui s’emplit. Puis un grand silence tomba. "

[Terraluna]

Sovyet - Rus yazar Nikolay Alekseyevic Ostrovskiy’nin dogum yildonumu ( 29 Eylul 1904 )



“ SINIR dediginiz, uzerinde ayri levhalar tasiyan iki karsilikli direk demektir. Sessiz ve dusman, iki ayri dunyayi ozetleyerek bakisirlar orada. Asagidan yukariya dogru sivrilen, titizlikle budanmis bir agac govdesidir biri, siyah-beyaza boyalidir, bir polis kulubesi gibi. Yirtici bir kus vardir ucunda, kanatlarini alabildigine acmis, pusunun heyecaniyla gagasi daha da oburlasmis bir halde, karsisindaki madeni kalkana dikmistir karanlik bakislarini. Kalkan, topraga iyice yerlesmis dort kose kalin bir mesenin zirvesindedir. Ve bir orakla bir cekic parildamaktadir bu dovme demirden kalkanin uzerinde. Aralarinda alti adim ya vardir ya yoktur ve dumduzdur toprak altlarinda, yataydir, puruzsuzdur, ama bakmayin siz. Aslinda bir ucurum ayirmaktadir bu direkleri. Ve hic kimse, hayatini tehlikeye atmaksizin, bu kisa mesafeyi asamaz. ”



“ This is the frontier – two posts facing one another in silent hostility, each standing for a world of its own. One of them is planed and polished and painted black and white like a police box, and topped by a single-headed eagle nailed in place with sturdy spikes. Wings outspread, claws gripping the striped pole, hooked beak tensely outstretched, the bird of prey stares with malicious eyes at the cast-iron shield with the sickle and hammer emblem on the opposite pole – a sturdy, round, rough-hewn oak post planted fi rmly in the ground. The two poles stand on level ground, yet there is a deep gulf between them and the two worlds they stand for. You cannot cross the intervening six paces except at the risk of your life. ”




—Bu aksam ne okuyoruz bakalim ?

—Kitapci kapaliydi, kitap alamadim.

—Bayram degil, seyran degil, neden kapaliymis ?

—Jandarmalar alip goturmusler adami. Soylendigine gore, yasak kitap bulmuslar.

—Yasak kitap da neymis? diye sordu Klimka.

—Yasak kitap demek politika demekmis, soylendigine gore.

—Politika mi dedin? Politika da ne demek kuzum ?

Pavka omuzlarini silkti:

—Ben de pek iyi bilmiyorum ama, soylendigine gore, Car’a karsi cikarsan politika olurmus.

Klimka sicramisti korkudan.

—Vay anasini, demek boyle adamlar da var!..

—Ne bileyim var mi yok mu…



—Aren’t we going to read today? he asked Pavel.

—There’s nothing to read, ” Pavel replied. “ The bookstall’s closed.

—Why should it be closed today ? Klimka wondered.

—The gendarmes picked up the bookseller. Found something on him, Pavel replied.

—Picked him up? What for ?

—For politics, they say.

Klimka stared at Pavel, unable to grasp his meaning.

—Politics. What’s that?

Pavel shrugged his shoulders.

—The devil knows! They say it’s politics when you go against the tsar.

Klimka looked startled.

—Do people do that sort of thing ?

—I dunno, replied Pavel

[Terraluna]

Fransiz ressam Albert Pierre René Maignan’in olum yildonumu ( 29 Eylul 1908 )

The Departure of Hektor,19th century ( Princeton University Art Museum )




Homage to Clovis II, 1883

[Terraluna]

Brezilyali Realist roman ve kisa oyku yazari, sair J. Maria Machado de Assis'in olum yildonumu ( 29 Eylul 1908 )



" Ey oldugum gune dek sevgisini kazanmak icin cirpindigim kalabaliklar, sizin kayitsizliginizin intikamini boyle aldim iste: Siz etrafimda vizildayip durun, ben sizi duymuyordum bile. Benim bu tavrim, Aiskhylos'un Prometheus'unun, kendisine iskence edenlere karsi takindigi tavirla karsilastirilabilir. Beni sacmaliklarinizin, onemsiz seyler karsisinda duydugunuz heyecanin kayasina zincirleyebileceginizi mi sandiniz ? Dostum, sizinkiler zayif zincirler. Guliver gibi, bir kasimi oynattim mi, istedigim an kirarim ben onlari. "



" Multitud, cuyo amor codicié hasta la muerte, así era como a veces me vengaba de ti; dejaba rumorear en torno a mi cuerpo la turba humana, sin oírla, como el Prometeo de Esquilo hacía con sus verdugos. ¡Ah! ¿ Tú pensabas que me tenías encadenado a la roca de tu frivolidad, de tu indiferencia o de tu agitación ? Frágiles cadenas, amiga mía; yo las rompía con un gesto de Gulliver. "



" Pascal, insanin dusunen bir kamis oldugunu soylemis. Yanlis. Insan dusunen bir dizgi hatasidir. Hayatin her donemi, bir oncekini duzelten yeni bir basimdir ve her donem, bir sonraki tarafindan duzeltilecektir; ta ki nihai basim yapilana kadar. "



“ Deja que diga Pascal que el hombre es una caña que piensa. No; es una errata que piensa, eso sí. Cada etapa de la vida es una edición, que corrige a la anterior, y que será corregida también, hasta la edición definitiva, que el editor obsequia graciosamente a los gusanos. ”



" On yedi yasindaydim; dunyayi ve kendimi, ust dudagimin tepesindeki tuylerin biyik olduguna inandirmaya calisiyordum. Kibirli hareketler icinde oldugum icin erkek gibi davranan bir cocuk mu, yoksa cocuk gibi davranan bir erkek mi oldugumu bilmek zordu. "



" Tenía diecisiete años; sombreábame el labio superior ligero vello, que yo me esforzaba en transformar en bigote. Los ojos, vivos y resueltos, eran mi rasgo verdaderamente masculino. Como ostentase cierta arrogancia, no se distinguía bien si yo era un jovenzuelo con humos de hombre o un hombre con aires de niño. "