Sanat Mozaik

[Terraluna]

Italyan ressam Giacomo Ceruti'nin dogum yildonumu ( 13 Ekim 1698 )

Women Working on Pillow Lace, 1720s




Still-Life, 1750s

[Terraluna]

Ingiliz ressam Allan Ramsay'in dogum yildonumu ( 13 Ekim 1713 )

Self-portrait, 1737 – 1739




Portrait of King George III, 1762

[Terraluna]

Fransiz filozof Nicholas Malebranche’in olum yildonumu ( 13 Ekim 1715 )



“ Tipki gozlerimizin gormek icin isiga ihtiyac duymasi gibi, zihinlerimizin de dusunmek icin kavramlara ihtiyaci vardir. / Just as our eyes need light in order to see, our minds need ideas in order to conceive. / Proprio come i tuoi occhi hanno bisogno della luce per vedere, la nostra mente necessita di idee per concepire. / So wie unsere Augen Licht brauchen, um zu sehen, so braucht der Geist Ideen, um zu verstehen. / Así como los ojos necesitan de la luz para ver, el espíritu necesita de las ideas para concebir. ”



" Deli, ne diye karanlikta yurur ? Cunku yalnız baskalarinin gozleriyle gorur. Oysaki insanlar kendi kendilerini gormek icin her vakit gozlerini kullandiklari halde hakikati arastirip bulmak icin hicbir vakit zihinlerini kullanmazlar. " Hakikatin Arastirilmasi II



" Pourquoi le fou marche-t-il dans les ténèbres ? C’est qu’il ne voit que par les yeux d’autrui, et que ne voir que de cette manière, à proprement parler, ce n’est rien voir. L’usage de l’esprit est à l’usage des yeux. "

[Terraluna]

Irlandali sair ve yazar Jonathan Swift, Kumascinin Mektuplari'nin dorduncusunu ( The Drapier's fourth letter - La quarta lettera del Drapier ) 13 Ekim 1724 tarihinde tamamladi. ( 21 veya 22 Ekim 1724'te yayimladi. )

[Terraluna]

Fransiz ressam Évariste-Vital Luminais'nin dogum yildonumu ( 13 Ekim 1821 )

L'invasion, 1872




Fuite de Gradlon ( Flight of King Gradlon, 1884 )

[Terraluna]

Italyan ressam ve heykeltiras Antonio Canova'nin olum yildonumu ( 13 Ekim 1822 )

Autoritratto, 1792 ( Firenze, Galleria degli Uffizi )




Maddalena penitente ( The Penitent Magdalene, 1809 ), Heykel

[Terraluna]

Italyan ressam Mosè Bianchi'nin dogum yildonumu ( 13 Ekim 1840 )

Vecchia Milano ( Old Milano, 1890 )




Carnavale a Venezia ( Carnival in Venice, c. 1910 )

[Terraluna]

Fransiz sair ve edebi elestirmen Charles Augustin Sainte-Beuve'un olum yildonumu ( 13 Ekim 1869 )

Ilkbahar, benden ne istiyorsun ? Bu tatli gulumseme de ne
Saclarinda bu cicekler ve bu dogan tomurcuklar ?
Koruluklarda bu ic ceken ses, neyin nesi,
Ya nisanda gunesin bizi oksattigi isinlar ?

Ilkbahar cok guzelsin, gorunusun gencligimi huzunlendiriyor;
Kendinden geciren nimetlerle kalbimle konusuyorsun;
Ve yakin bir mutluluktan, senin bu hos vaadin
Bana ilk mutlulugumdan uzun bir pismanlik getiriyor.

Benim icin bir tek varlik dogayi dolduruyordu;
Onun gozlerinde hayati ve gelecegi buluyordum;
Saf ve sakin sesinin ahenkli nefesinde,
Yepyeni bir sabaha dogru genclestigimi saniyordum.

Of! Onu ne cok seviyordum! Ve bu sessizce oluyordu!
Utanmayla kutlanmis bakir alninin,
Pek cok mutlu tasasizligin yuzdugu agzinin,
O eksiksiz safligini nefesim karartabilirdi.

Zaman zaman, umidediyordum. Temiz oldugu kadar iyi,
Insanligima yakismayan kaderimden dolayi beni
Teselli ediyordu ; bir gun geldigimde yuzunu kizarmis gormustum,
Tesadufen eli elime degmisti.



Printemps, que me veux-tu ? pourquoi ce doux sourire,
Ces fleurs dans tes cheveux et ces boutons naissants ?
Pourquoi dans les bosquets cette voix qui soupire,
Et du soleil d'avril ces rayons caressants ?

Printemps si beau, ta vue attriste ma jeunesse ;
De biens évanouis tu parles à mon coeur ;
Et d'un bonheur prochain ta riante promesse
M'apporte un long regret de mon premier bonheur.

Un seul être pour moi remplissait la nature ;
En ses yeux je puisais la vie et l'avenir ;
Au souffle harmonieux de sa voix calme et pure,
Vers un plus frais matin je croyais rajeunir.

Ô combien je l'aimais ! et c'était en silence !
De son front virginal arrosé de pudeur,
De sa bouche où nageait tant d'heureuse indolence,
Mon souffle aurait terni l'éclatante candeur.

Par instants j'espérais. Bonne autant qu'ingénue,
Elle me consolait du sort trop inhumain ;
Je l'avais vue un jour rougir à ma venue,
Et sa main par hasard avait touché ma main.