Alıntı Originally Posted by BORA YAŞAR Yazıyı Oku
1979 larda bir Şahin araba 400.000 lira civarında ve karaborsa idi.

Hep bilirsiniz...Telefon bazı oturmuş ailelerde bulunurdu.

Komşumuzun telefonu vardı.

Ankaradan İstanbuldan akrabalar, çok lüzumlu durumlarda o telefondan ararlardı.

Genelde iş yerinden erkekler arardı uzaktaki akrabalarla.

Çocuklara doğumunda telefona yazılmak moda ve ileri görüşlülüktü.

Askere kadar telefon sahibi olsunlar diye.


İnsanlık ve ülkemiz buralara gelirken az çekmedi.

Bugünkü gençlerin bunu anlamasını beklemek çok zor.
Biz 15 sene filan beklemiştik telefon bağlansın eve diye...Telefon yok diye kız arkadaşımla buluşamıyordum 80 li yılların başında bile...Ancak görüştüğümüzde ertesi buluşmanın gün-yer-saatini söylüyorduk...Buluşabilirsen ne ala...Yoksa biri ağaç olurdu aksilik çıkarsa...

Benzin yoktu...Hortumlar yakıtı veren pompaya sarılırdı olmadığı zaman benzincilerde işaret olarak. Olanlarda sadece belli litre benzin verirdi...200-300 arabalık kuyruklar olurdu olan yerlerde...

Sanayağ ve tüp kuyruklarına girerdik...El atından bakkallar tanıdıklarına ve iyi müşterilerine biraz daha fazla sanayağ verirdi...

Gazyağı kuyrukları da vardı...Gazyağı lambasında ders çalışırdık...

Et-balık kurumuna giderdik Zeytinburnuna tren yolu yanında...Sıraya girerdik mukavva kutular içinde 1 kilo kıyma için. Annem bizi de götürürdü sıraya sokardı 1-2 kilo fazla alabilmek için ayrı ayrı noktalarda ama...Arka arkaya olursa çakardı eti veren kişi...

Yanında Sümerbank vardı oraya da mutlaka uğranırdı...

Ahhh ah...Ne günlerdi...