
Originally Posted by
rxpu
Zihin fırtınası yaparsak.
1-IMF ve yaptığı anlaşmalar dış borcun ödenebilirliğini sağlamak için bir teminat niteliği taşıyor.
IMF ile anlaşma yapılırsa IMF dış borcun ödenebilirliğini sağlamak için hangi yola başvurur.
1- Devalüasyon yaparak ihracat artışı sağlayarak döviz girişini arttırmak ve dış borcun ödenebilirliğini arttırmak.
(Risk: Türkiye üretim profilinin düşük katma değerli olması nedeniyle ihracat döviz kurundaki artışa orantısal bir tepki vermiyor/veremiyor. IMF bunu bizden daha iyi biliyor. Ayırca özel sektörün döviz borcu bu seçeneği daha da riskli kılıyor.
2- TL'yi değerlendirerek özel sektörün döviz borcunu ödemesini kolaylaştırmak. Aynı anda iç piyasada daha uzun bir resesyon planlayarak düşük kur ile cari açık oluşmasını engellemek. Bu sistem ile düşük katma değerli ihracat cari fazla verebilecek bir denge sağlayabilir. İç pazar açısından bu seçenek en tahrip edici olanı gibi duruyor.
Not: IMF 2001 yılında Türkiye ile yaptığı anlaşmada 2. seçeneği uyguladı.
IMF'in 2019 sonu kur tahmini 10,21 ise acaba hangi seçeneği uygular?
Yukarıda yazdıklarım yatırım tavsiyesi değildir.
Yer İmleri