şu anda ev almak ne kadar doğru bir yatırım

[Tinaz]

Evler pahalı değil aksine çok ucuz tr.de. dmax da izleyebilirsiniz yurtdışı fiyatlarını. En ucuz ev 300 bin dolar.

O ulkelerde isleyen bir hukuk var.

Genclerin is bulma sansi var.

Enflasyon orani ile oynanmiyor.

Kadinlar sudan sebeplerle oldurulmuyor.

[Cautionary]

Hah işte sıkıntı burda sn el salvador.Benim gençliğimde arsa karşılığı yüzde 25 30 arasında idi,arsa sahibleri bu emlak furyasında cıvıttı.Evler kredi ile alınınca uzun vadeye yayılmış borçlarla millet evlere saldırdı arsa payları yükseldi.Önce o paylar düşecek.10 ev yap 5 i benim,2 evde masraflar sen kalan 3 evden bütün parayı çıkar denince müteahit de dayıyor fiyatı.Bu iş böyle olmaz arsa payları düşecek mecburen ,sakatlık orda.

Çarpanlar seve seve %35 lere inecek...kabul etmeyen arsa sahibi arsanın turşusunu kuracak...artık %50 ile iş yapacak enayi müteahhit bulmak kolay değil. Çok merkezi, sayılı caddelerde %50 ve üzeri oranlar kalır, bu da ihmal edilebilir düzeyde kalacak.

Büyük şehirlerde, Orta sınıfın alabileceği, eli yüzü düzgün evler bu şekilde yapılabilir...ancak mevcut evleri zararına satan ( tüm maliyetleri, 4-5 yılın fonlama maliyetini de katıyorum işin içine) müteahhit artık %10-20 gibi makul karları etmeden konut üretmez.

Sonuçta, yine ev fiyatlarında nominal bir düşüş göremeyiz...reel olarak %5-10 daha kayıp olabilir...merkez bankasının konut fiyat endeksi takip edilebilir..en güvenilir istatistiktir bence.

[maroz]

Ayrıldığım andaki şartlarımız çok benzeşiyor. Ben de profesyonel iş hayatımın 18. yılında gemileri yaktım. Yaktım diyorum, çünkü çalışma alanım stratejik planlama olduğu İçin, bu ayrılığın planlarını da çok önceden yapmıştım. Üç çıkış planı hazırlamıştım, 35-40-45 yaşlarında değerlendirme yapıp karar verecektim. Bu planı da 30 uma gelmeden yapmıştım. 35 te hedeflediğim birikime ulaşamadığım ve iş yerinde mutlu olduğum İçin kararı erteledim. 40 yaşımda kararı aldım.

Lütfen kendini anlatıyor, tatmin oluyor vs diye düşünmeyin. Beyaz yaka topiğimde 100 lerce gönderiyle, genç beyaz yaka arkadaşlarıma bunu anlatmaya çalışıyorum. Adeta bu konuya kendini adamış biriyim. Şunu diyorum özetle gençlere. Sizler, bizler kadar şanslı olmayacaksınız. Hem harcanabilir geliriniz düşük olacak, hatta daha da düşecek, beyaz yakaya verilen değer düşüyor, daha sa düşecek. Emeklilik yaşı yükseldi, daha da yükselebilir. Yani hayat sizler için çok daha zor, ileride daha da zor olacak. Bu nedenle haddinizi bilerek yaşayın, patron değil, beyin gücünüzü satsanız da işçi olduğunuzu unutmayın. Mutlaka tasarruf edin ve tasarruflarınızı verimli yatırımlara yönlendirin.

Yönlendirin ki, 40 lı yaşlara geldiğinizde kalma ya da gitme kararını yöneticileriniz değil...siz verin...her performans görüşmesinde, heyecandan kalbiniz güm güm atmasın..,stres sizi yiyip bitirmesin....40 lı yaşlarda kendinizi finansal olarak Özgür hissederseniz...mutluysanız, stresiniz azsa, çalıştığınız işe maddi olarak ihtiyacınız yoksa...yine de kalmayı tercih edebilirsiniz...bu birbirini destekleyen bir döngü...bu şartlarda çalışmaya devam etmeyi tercih ederseniz...zaten başarılı olursunuz, başarınız artarak devam devam eder.

Ben bunları anlatınca..dışarıdan gazel okumak kolay der gibi konuşanları oldu...mecburen kendi hikayemi de anlatıyorum bu nedenle..ayrılırken durumum şuydu...mevcut varlıklarıma dokunmadan, kira-tarla geliri haricinde aldığım ücretin üçte birini kazansam yeterli dedim..zira bu durumda ailemin alışık olduğu yaşam standartlarından geri gidiş olmayacaktı ( iki çocuğum var, ikisi de özel okula gidiyor) homeofis olarak son 2,5 yılda aylık ortalama gelirimde düşüş olmadı...ama önümüzdeki yıllarda olabilir tabi..kendi portföyümü yönetiyorum ve reel getirimi baz alıyorum.

Lisansım mühendislik, MBA de yaptım. Ayrıca ekonomi doktoruyum..ve 22 yıldır piyasaların içinde aktif olarak işlem yapıyorum...yani b planım için iyi çalıştım zamanında..herkes kendi b planını iyi hazırlamalı..tabi aksilikler için C ve d planlarım da var...planlamacı olmanın avantajları oldu tabii ki

Gençlere yaptığınız tavsiyeler çok yerinde ama çoğu bunu ciddiye almayıp kendi bildiklerini yapacaklardır. Bence bizlerde bu sıkıntılı sürecin bir kısmına dahil olduk ve yaşayacağız çünkü 40lı yaşlar olarak en az 10-15 senemiz daha var maddi sorumluluklarımızdan kurtulmamıza. Dediğiniz gibi önümüzdeki yılların planlarını iyi yapmış olmak lazım. Siz b planına iyi hazırlamışsınız ama ben çok iyi hazırlanamadım. O yüzden ciddi endişelerim var. Ama denemek zorundayım, aileme çocuklarıma vakit ayırmalıyım. Yıllar geçiyor.
Ben de mühendisim, yüksek lisans yapmadım ama iyi bir kariyerim var, büyük projelerde yöneticilik yaptım. Eğer kendi yapacağım işte başarısız olursam tekrar çalışmaya başlayacağım (benim c ve d planlarım bu kadar sığ aslında).

[hkm]

Gençlere yaptığınız tavsiyeler çok yerinde ama çoğu bunu ciddiye almayıp kendi bildiklerini yapacaklardır. Bence bizlerde bu sıkıntılı sürecin bir kısmına dahil olduk ve yaşayacağız çünkü 40lı yaşlar olarak en az 10-15 senemiz daha var maddi sorumluluklarımızdan kurtulmamıza. Dediğiniz gibi önümüzdeki yılların planlarını iyi yapmış olmak lazım. Siz b planına iyi hazırlamışsınız ama ben çok iyi hazırlanamadım. O yüzden ciddi endişelerim var. Ama denemek zorundayım, aileme çocuklarıma vakit ayırmalıyım. Yıllar geçiyor.
Ben de mühendisim, yüksek lisans yapmadım ama iyi bir kariyerim var, büyük projelerde yöneticilik yaptım. Eğer kendi yapacağım işte başarısız olursam tekrar çalışmaya başlayacağım (benim c ve d planlarım bu kadar sığ aslında).

Valla 40 yaşından sonra çalışma hayatı zorlaşıyor,50 den sonrası ise cehennem.Hep gençler olur etrafınızda,abi falan dense de saygı duyulsa da o ortam eski alıştığınız çalışma ortamı olmaz.Öyle ya yeni misal 7 8 yııllık tecrübesi olan 32 33 yaşında biri de sizin yerinizde olabilir,ne farkınız olacak ki.Zaten çok farklı biriyseniz başkasının yanında ne işiniz var kendi şirketinizi kurmuş orda veya kendi işyerinizde patronsunuzdur.Eğer başkasının yanında çalışıyorsanız alınganlığınız artar,performansınız düşer,patron sizle nasıl iletişim kuracağını bilemez ,gereken saygıyı göstermek istemez,sizi ezemez,(zaten eziliyor ve orada kalmak zorundaysanız mobbinge katlanmak zorundaysanız o insanlık suçu gibi bir şey) fırçalayamaz,zaten neden saygı göstersin ki yeni genç bir elemana her istediğini yaptırabilecekken sizle niye uğraşsın.O yüzden 40 45 yaş arası ideal ,çok özel bir durum olmadıkça tekrar iş hayatına dönmemek üzere emekli olmak lazım.Bir eski koç CEO sunun roportajını okumuştum,adam alanında duayen falan 65 yaşlarında.Koç da yaş sınırı var sanırım CEO lar için herneyse emekli olmuş.Ropörtajı yapan soruyor,bu kadar tecrübeniz var duayensiniz falan neden bu tecrübelerinizi değerlendirmiyorsunuz neden çalışma hayatını bıraktınız mealinde soruyor.O da belli bir zaman sonra iş yapma tarzları değişiyor,gençler geliyor,siz ve çalışma tarzınız eskiyor,kendinizi bir önceki düğünün davetlisi gibi hissediyorsunuz diyor))))))))))) Çok hoşuma gitmişti benzetme,sizin düğün bitti mi salonu terk etmek lazım.

[Cautionary]

Gençlere yaptığınız tavsiyeler çok yerinde ama çoğu bunu ciddiye almayıp kendi bildiklerini yapacaklardır. Bence bizlerde bu sıkıntılı sürecin bir kısmına dahil olduk ve yaşayacağız çünkü 40lı yaşlar olarak en az 10-15 senemiz daha var maddi sorumluluklarımızdan kurtulmamıza. Dediğiniz gibi önümüzdeki yılların planlarını iyi yapmış olmak lazım. Siz b planına iyi hazırlamışsınız ama ben çok iyi hazırlanamadım. O yüzden ciddi endişelerim var. Ama denemek zorundayım, aileme çocuklarıma vakit ayırmalıyım. Yıllar geçiyor.
Ben de mühendisim, yüksek lisans yapmadım ama iyi bir kariyerim var, büyük projelerde yöneticilik yaptım. Eğer kendi yapacağım işte başarısız olursam tekrar çalışmaya başlayacağım (benim c ve d planlarım bu kadar sığ aslında).

C planı kesinlikle tekrar maaşlı işe dönmek olmamalı...o fanustan çıkıp, bol oksijenli, az stresli hayatı yaşayınca, tekrar dönüş tam bir ızdırap olur...belki d, belki e planı olmalı.

[maroz]

Valla 40 yaşından sonra çalışma hayatı zorlaşıyor,50 den sonrası ise cehennem.Hep gençler olur etrafınızda,abi falan dense de saygı duyulsa da o ortam eski alıştığınız çalışma ortamı olmaz.Öyle ya yeni misal 7 8 yııllık tecrübesi olan 32 33 yaşında biri de sizin yerinizde olabilir,ne farkınız olacak ki.Zaten çok farklı biriyseniz başkasının yanında ne işiniz var kendi şirketinizi kurmuş orda veya kendi işyerinizde patronsunuzdur.Eğer başkasının yanında çalışıyorsanız alınganlığınız artar,performansınız düşer,patron sizle nasıl iletişim kuracağını bilemez ,gereken saygıyı göstermek istemez,sizi ezemez,(zaten eziliyor ve orada kalmak zorundaysanız mobbinge katlanmak zorundaysanız o insanlık suçu gibi bir şey) fırçalayamaz,zaten neden saygı göstersin ki yeni genç bir elemana her istediğini yaptırabilecekken sizle niye uğraşsın.O yüzden 40 45 yaş arası ideal ,çok özel bir durum olmadıkça tekrar iş hayatına dönmemek üzere emekli olmak lazım.Bir eski koç CEO sunun roportajını okumuştum,adam alanında duayen falan 65 yaşlarında.Koç da yaş sınırı var sanırım CEO lar için herneyse emekli olmuş.Ropörtajı yapan soruyor,bu kadar tecrübeniz var duayensiniz falan neden bu tecrübelerinizi değerlendirmiyorsunuz neden çalışma hayatını bıraktınız mealinde soruyor.O da belli bir zaman sonra iş yapma tarzları değişiyor,gençler geliyor,siz ve çalışma tarzınız eskiyor,kendinizi bir önceki düğünün davetlisi gibi hissediyorsunuz diyor))))))))))) Çok hoşuma gitmişti benzetme,sizin düğün bitti mi salonu terk etmek lazım.

Aynen katılıyorum. Sektöre maaşlı olarak tekrar geri döndüğünüz zaman hem yaşınız ilerlemiş oluyor, hem de ne kadar tecrübeli olursanız olun, belli tecrübedeki gençler kadar pratik olamıyabiliyorsunuz. Bazı firmalar yönetici pozisyonunda eleman alırken 45 yaş limiti arıyor. Bence haklılarda. Sizin döneminiz geçtiyse mekanı yeni geleceklere bırakmak en doğrusu. Bunu kabullenmek zor olsada mecburuz.

[reha kaya]

Dümbük...

[el salvador]

sayın cautionary, çarpanlar ın düşmesi için devletin, şehir çevrelerindeki arazileri kamulaştırıp sonra imara açıp, uygun fiyata müteahitlere satması lazım, bunun şu anda türkiyede hiç bir yerde yapıldığını görmedim. özellikle belediyeler şehir çevrelerini imara açmayıp, arsa sahiplerini astronomik oranlarda zengin etmeye çalışıyorlar. belki özellikle böyle yapıp, bazı kişilerin ultra lüks hayat yaşaması sağlanıyor. tüm şehir çevreleri imarsızken devlet tarafından kamulaştırılıp, hiç belediyeye işi bırakmadan kamu eli ile, 18. madde uygulanıp arsalar çıkartılıp, müteahitlere satılması gerekiyor ki konut fiyatları aşırı bir şekilde düşsün. bunun yapılmasını ben imkansız görüyorum. bunu organize edebilecek bir devlet mekanizması türkiyede yok maalesef.