Bu yaşıma kadar en fazla 20 cenaze törenine / namazına katılmışımdır. Dikkatimi çeken hususlar şunlar ;
- Evlenen çiftlere hediye verilirken amaç , onları ekonomik olarak desteklemek olacakken , genelde düğün yapan zararla çıkar. Cenaze sahipleri üzüntüden günlük işlerini yapamaz halde olurlar ve bu durumu yakın çevresi ve arkadaşları vasıtasıyla atlatmak isterler. Eskiden cenaze evinde 1 hafta yemek pişmez, komşular, akrabalar bu işi üstlenirken, günümüzde herkes ( çoğunlukla ) cenaze evine karnını doyurmaya gider oldu. Güneydoğu bölgesinde müftüler fetva vererek , cenaze sahiplerini borçtan kurtarmaya çalışıyorlar. İnsanlar taziye evi diye 7 gün 24 saat yemek- içmek karşılamak zorundalar.
- Çocukluğumda mahallede bir cenaze olduğunda , hiç bir evde müzik, eğlence olmazdı. Adeta yas tutulurdu. son 10 yılda katıldığım cenaze törenlerinde , daha namazı bile kılınmadan musalla taşında mevtanın başında dedikodusu yapılır olmuş. Mezarlıkta bir grup defin işini yaparken çoğunluk üçer- beşer gruplar halinde ( farklı şehirlerden gelmişler, hasret gideriyorlar ) gülmeli, şakalaşmalı sohbette oluyor.
En son gittiğim cenaze de , mezarlıktan çıkar çıkmaz defin gideri kavgası yapanlara şahit oldum. İnsanlar mutasyona uğramış.....
Yer İmleri