Şiirim, beğeninize...


İP


Yenilmiş insanların durağı olduğuna göre burası

Düşündüm ki bize artık gelen giden olmaz

Haksız da sayılmazlar

Burası hiçbir şey anımsatmıyor insana

Saf yalnızlık kokuyor



İniltilerle açılıp kapanan şu kapılar

Arasına sıkışmıştır yüreğimiz

Kabuk bağlamış şu duvarlar

Aynasıdır kırılmış geçmişimizin

Her akşam yüreğimize gömeriz

Aldığımız nefesi

Duvarların arasında kulağımıza çalınan her şarkı

Yitip giden gençliğimize armağandır



Ah yine karamsar mısralar

Bilmem bana ne oldu



Ey hayat

Telefonumuz yok

Ama olsun mektup atarız sana ara ara



Sürpriz olsun diye sana söylememiştik

Seninle aramıza ördüğün duvarı

Biz yine senin sevdiğin renge boyadık

Demekki çok kalınmış

Bizi sana bağlayan ip