Ülke yönetimi aslında , aile yönetiminin büyük halidir. Bir aile de yıllarca el ele çalışarak , tasarruf edilerek birlik ve dirlikle oluşturulan servet ! bir sonraki kuşak ( torunlar ) tarafından ( bu kuşak aileyi çekemeyen mihrakların elinde oyuncak olur genelde ) satılarak, dağıtılarak peşkeş çekilir. Bunlara halk arasında MİRASYEDİ denir.
Bu nedenle bu tiplere o mahallede, ilçede kimse selam vermez. İyi gözle bakmaz. Kız vermez. Kız almaz. Genellikle de miras bitince bunlar başka ilçelerde veya illerde sürünerek ölürler gider. Bunların atalarını ( Ana-babalarını ) tanıyan yörenin yaşlıları hergün yüksek sesle hayıflanır ve kınarlar bu tipleri. Atalarını övgüyle yad ederler. Ama gençler anlamaz ve anlamak - dinlemek istemezler. ne hikayeler anlatılır durur.
16 Türk devleti kurduk diye övünenler de aslında , beceriksizliğimizle övünenlerdir. Makbul olan 16 devlet kurmak değil, kurulmuş olanı muhafaza etmek ve daha ileriye taşımaktır. Tek dileğimiz şu an yaşamakta olduğumuz devletimizin refah içinde çok uzun ömürlü olmasıdır. Torunlarımıza arkamızdan küfretmeyecek bir ortam bırakmaktır.
Yer İmleri