Banka Mevduat faizleri ARTI PUAN/tezgah altı faiz oranları) - VI

[bahri]

44 yaşındayım, ne evlendim ne çocuk sahibi oldum. İnanılmaz mutlu ve huzurluyum bu konuda. Etrafımda ne kadar evlenip çocuk sahibi olmuş arkadaşım eşim dostum varsa hatta kendi ağabeyim bile bu konuda bana imreniyor. En iyisini sen yaptın diyorlar. Hepsine bakıyorum köleleştirmişler hayatlarını. Kafalarının içi devamlı bir yığın maddeyle dolu. Anın içerisinde kaybolma diye bir durumları kalmamış devamlı mental taciz ve kuşatma halindeler. Bir yerden sonra kendileri de bu durumu farkediyor ve bu sefer eşlerine, çocuklarına karşı agresifleşiyorlar. Bu köleliğin, sefilliğin sorumlusu onları ilan ediyorlar.
Aman ülkede sosyolojik iklim değişmesin, aman azınlık durumuna düşmeyelim diye kimse kusura bakmasın kendimi ateşe atamam.
Adam gibi politikalar uygulasınlar önce. Doğru dürüst bir eğitim insani ölçülerde yaşam standartları hazırlasınlar. Sonra milletten çocuk yapmayı beklesinler. Ben böyle akrebin, çakalın, itin uğursuzun, eğitimsizin, saygısız sevgisiz nobran cahil ahlaksız insanların arasına çocuk yapıp atıcam öyle mi?
Geçiniz

bende 42 yaşındayım sizin gibiyim evlenseydim şu anki hayat standartım asla olmazdı üstelik bir de boşanma olayı yaşasaydım tam anlamıyla sefil olmuştum abim boşandı tüm servetini kaybetti ve hala iki tane çocuğuna deli gibi para sayıyor kalp ameliyatı oldu çocuklarına para kalmayacak diye gitti dandik bir hastanede ameliyat oldu kendine özel hiç bir lüksü yok non stop sömürülen bir zombi gibi yaşıyor

[pilavli]

44 yaşındayım, ne evlendim ne çocuk sahibi oldum. İnanılmaz mutlu ve huzurluyum bu konuda. Etrafımda ne kadar evlenip çocuk sahibi olmuş arkadaşım eşim dostum varsa hatta kendi ağabeyim bile bu konuda bana imreniyor. En iyisini sen yaptın diyorlar. Hepsine bakıyorum köleleştirmişler hayatlarını. Kafalarının içi devamlı bir yığın maddeyle dolu. Anın içerisinde kaybolma diye bir durumları kalmamış devamlı mental taciz ve kuşatma halindeler. Bir yerden sonra kendileri de bu durumu farkediyor ve bu sefer eşlerine, çocuklarına karşı agresifleşiyorlar. Bu köleliğin, sefilliğin sorumlusu onları ilan ediyorlar.
Aman ülkede sosyolojik iklim değişmesin, aman azınlık durumuna düşmeyelim diye kimse kusura bakmasın kendimi ateşe atamam.
Adam gibi politikalar uygulasınlar önce. Doğru dürüst bir eğitim insani ölçülerde yaşam standartları hazırlasınlar. Sonra milletten çocuk yapmayı beklesinler. Ben böyle akrebin, çakalın, itin uğursuzun, eğitimsizin, saygısız sevgisiz nobran cahil ahlaksız insanların arasına çocuk yapıp atıcam öyle mi?
Geçiniz

bende 42 yaşındayım sizin gibiyim evlenseydim şu anki hayat standartım asla olmazdı üstelik bir de boşanma olayı yaşasaydım tam anlamıyla sefil olmuştum abim boşandı tüm servetini kaybetti ve hala iki tane çocuğuna deli gibi para sayıyor kalp ameliyatı oldu çocuklarına para kalmayacak diye gitti dandik bir hastanede ameliyat oldu kendine özel hiç bir lüksü yok non stop sömürülen bir zombi gibi yaşıyor

Bu işin bir standardı yok, evlenip çocuk sahibi olup çok mutlu yaşayan sayısız insan da var. Evlendiğim nikah salonunun (Ankara, Vedat Dalokay) duvarında yazıyordu hala aklımda: Dünyanın en kalın kitabı mutlu evlilikleri anlatan kitaptır diye.
Kabul etmek lazım biraz da kısmet/şans işi, herkesin evliliği iyi gitmiyor.
Evlenmek şart değil belki ama çocuk sahibi olmak doğal bir güdü ve ihtiyaç, doğa kanunu. Çocuğun vereceği duyguların da muadili/ikamesi yoktur, parayla falan alınacak şeyler değil.
Neyse, herkesin kendi tercihidir, bireysel seçimlerdir, saygı duymak lazım.
Ama genelleme yapmak yanlış olur, onu belirtmek istedim.