
Originally Posted by
ASAP_
Belli ölçülerde anlaşılabilir bir durum bu bence.
Tarım; gereklilikleri ürüne göre değiştiği gibi, coğrafya, iklim, toprak vb. çok sayıda dinamiği, değişkeni olan bir olgu.
Ülkemizdeki eğitim kalitesini de göz önünde bulundurursak bu kadar geniş bir coğrafyada tüm verilere hakim Ziraat Mühendisi yetiştirdiğimizi ummak da pek mümkün değil.
Bir çok sektörde de durum böyledir ayrıca.
İnşaat ustası inşaat mühendisinden, elektronik ustası elektronik mühendisinden vb. daha hakimdir pratik bilgiye.
Haaa sektörünü ve sektöründeki gelişmeleri yakın takip eden, bilgisini güncel tutan, hele bir de "sahaya" ayağı değmiş nitelikli adamın olayı da farklıdır.
Geçmişte bölgesine hizmet vermek üzere yetiştiren öğretmen okulları varmış mesela.
Atıyorum... Karadeniz bölgesinde bu bölgeye hizmet edecek, tarımdan ev ekonomisine, endemik sağlık sorunlarından bitki örtüsüne, bölge halkının örfüne-adetine hakim, nitelikli insanlar yetiştiren...
Neyseee konu dağıldı.
Sayın ASAP_;
Düşüncelerinizin bir çoğuna katılmakla birlikte esas unsurun başka şeyler olduğunu düşünüyorum.
Bu Bakanlıkta Köy Grup Tarım Merkezleri (K.G.T.M.) açıldı zamanında sonra Tarım Danışmanları alındı. Bu arkadaşlarımız hep köylerde hizmet verdiler. Büro yok, oda yok, internet yok, diğer köylere gidebilmek için araç yok yakıt yok neyse bu liste uzar gider.
Mühendisi çiftçiye hizmetkar, muhtara eleman ettiler. Statüsü kalmadı mühendisin. Bir de hizmet etmeyen mühendisleri kendilerine şikayet etmelerini isteyen, bu amaçla cep telefonunu veren politikacıları ve de bürokratları eklerseniz durumun vehameti daha net anlaşılır. İtibarsızlığın resmidir bu. Daha çok yazacak şey var ama duyan kim?
“Başarısızlık yeniden ve daha zekice başlayabilme fırsatından başka bir şey değildir.” Henry Ford
Yer İmleri