110. Yıl dönümünde, 18 Mart Çanakkale Zaferi'nin büyük komutanı Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve kahraman askerlerini sevgi, saygı ve minnetle anıyorum.
İstese meydanlarda yuhalatabilecekken, Anzak anneleri için, onları birer düşman annesi olarak deği, evladını yitirmiş anneler olarak görüp yazdığı meşhur mektubu burada paylaşmak istiyorum.
Her okuduğumda gözlerim dolar, sözlerin yüceliği karşısında ezilirim.
"bu memleketin toprakları üzerinde kanlarını döken kahramanlar! burada bir dost vatanın toprağındasınız. huzur ve sükûn içinde uyuyunuz. sizler, mehmetçiklerle yanyana, koyun koyunasınız. uzak diyarlardan evlâtlarını harbe gönderen analar! gözyaşlarınızı dindiriniz. evlâtlarınız bizim bağrımızdadır. huzur içindedirler ve huzur içinde rahat uyuyacaklardır. onlar, bu toprakta canlarını verdikten sonra, artık bizim evlâtlarımız olmuşlardır."
18 mart 1934 - Atatürk
bunun üzerine Avustralyalı bir anne Ata'ya aşağıdaki cevabı yollamıştır:
"Gelibolu topraklarında yitirdiğimiz evlatlarımızın acısını, alicenap sözleriniz hafifletti. gözyaşlarımız dindi. bir ana olarak bana, bir güzelim teselli bahşetti. yavrularımızın sonsuz uykularında, huzur içinde dinlendiklerinden hiç kuşkumuz kalmadı. majesteleri kabul buyururlarsa bizler de kendilerine ata demek istiyoruz. çünkü, yavrularımızın mezarları başında söylediğiniz sözler, ancak bir öz babanın sözleri gibi yüce, ilahi. evlatlarımızı bir baba gibi kucaklayan büyük ata'ya tüm analar adına şükran, sevgi, saygıyla"
Burada yazdıklarım kendi kişisel görüşüm olup kesinlikle yatırım tavsiyesi değildir.
Yer İmleri