Sanat Mozaik

[Terraluna]

"Dudaklarina dokunuyorum senin, kenarlarini ciziyorum tek parmagimla, sanki benim elimden cikmis agzin, ilk kez aralaniyor sanki; gozlerimi kapamam yeterli, her sey yeniden yeniden basliyor, elimin altinda, her seferinde bir baska agiz doguyor istedigim turden, elimin secip yuzune yerlestirdigi nice agiz arasindan secilmis bir agiz bu, secen benim, kendi ellerimle yuzune cizivermek icin onca ozgur ben sectim, nasil oldugunu anlayamadigim bir rastlanti sonucu olarak, elimin altında ciziktirdigim agza tipa tip uyan bir agiz oluyor seninki. Bana bakiyorsun, cok yakindan, gitgide yaklasiyor yuzun, seyrediyorsun beni, tepegozuz sanki, gozlerimiz buyudukce buyuyor, ust uste gelerek iki goz tek goz oluyor: tepegozler birbirine bakmakta, soluklari karismis birbirine, agizlar buluyor bir digerini, dudaklar sicacik, kavgada, dil duslere henuz dokunmus, bir sessizlik dil uzerinde, bir eski koku, mis gibi, agir bir hava dolanip duruyor. O an iste, ellerim daliyor saclarina, derinlerini oksuyor agir agir, ikimizin de agzi cicek ve balık dolu sanki, sarmas dolas, opusuyoruz, hizli hizli, derin duyumlarla."� Julio Cortázar, Seksek



"Tocco la tua bocca, con un dito tocco tutto l'orlo della tua bocca, la sto disegnando come se uscisse dalle mie mani, come se per la prima volta la tua bocca si schiudesse, e mi basta chiudere gli occhi per disfare tutto e ricominciare, ogni volta faccio nascere la bocca che desidero, la bocca che la mia mano sceglie e ti disegna in volto, una bocca scelta fra tutte, con sovrana libertà scelta da me per disegnarla con la mia mano sul tuo volto, e che per un caso che non cerco di capire coincide esattamente con la tua bocca che sorride sotto quella che la mia mano ti disegna. Mi guardi, mi guardi da vicino, ogni volta più da vicino e allora giochiamo al ciclope, ci guardiamo ogni volta più da vicino e gli occhi ingrandiscono, si avvicinano fra loro, si sovrappongono e i ciclopi si guardano, respirando confusi, le bocche si incontrano e lottano tepidamente, mordendosi con le labbra, appoggiando appena la lingua sui denti, giocando nei loro recinti dove un'aria pesante va e viene con un profumo vecchio e un silenzio. Allora le mie mani cercano di affondare nei tuoi capelli, carezzare lentamente la profondità dei tuoi capelli mentre ci baciamo come se avessimo la bocca piena di fiori o di pesci, di movimenti vivi, di fragranza oscura."

[Terraluna]

Seine akiyor Mirabeau Koprusu'nun altindan
Ve su bizim askimiz
Olur mu durasin simdi animsamadan
Sevincin geldigini ancak acinin ardindan
Calsana saat insene ey gece
Gunler geciyor bense hep ayni yerde
Yuz yuze duralim boyle elin elimde kalsin
Ve aksin dursun
Sonsuz bakislar dalgalar yorgun argin
Koprusu altindan kollarimizin
Calsana saat insene ey gece
Gunler geciyor bense hep ayni yerde
Asklar akip gidiyor su akarsu gibi
Akip gidiyor asklar
Hayat oyle durgun oyle yavas ki
Ve umut nasil zorlu nasil depdeli
Calsana saat insene ey gece
Gunler geciyor bense hep ayni yerde
Gunler geciyor gunler haftalar yaman
Ve donmuüyor geri
Ne cikip giden asklar ne gecen zaman
Seine akiyor Mirabeau Koprusu'nun altindan
Calsana saat insene ey gece
Gunler geciyor bense hep ayni yerde.



Sotto il ponte Mirabeau scorre la Senna
E i nostri amor
Che io me ne sovvenga
La gioia mai mancò dopo il dolor
Venga la notte rintocchi l’ora
I giorni se ne vanno io non ancora
Le mani nelle mani restando faccia a faccia
Lasciam che giù
Sotto l’arcata delle nostre braccia
D’eterni sguardi passi l’onda lassa
Venga la notte rintocchi l’ora
I giorni se ne vanno io non ancora
L’amore se ne va come va la corrente
L’amore va
Come la vita è lenta
E come la Speranza è violenta

Venga la notte rintocchi l’ora
I giorni se ne vanno io non ancora
Giornate e settimane il tempo corre
Né più il passato
Né più l’amore torna
Sotto il ponte Mirabeau la Senna scorre
Venga la notte rintocchi l’ora
I giorni se ne vanno io non ancora.

Guillaume Apollinaire

[Terraluna]

Italyan ressam Titian'in (Tiziano Vecellio) olum yildonumu (27 Agustos 1576)

Venere di Urbino (Venus of Urbino, 1538) Galleria degli Uffizi di Firenze.

[Terraluna]

Ispanyol sair ve en unlu iki Ispanyol oyun yazarindan biri olan Lope Felix de Vega'nin olum yildonumu (27 Agustos 1635)

DON ALONSO: Askmis, ask deme sana karsilikk vermeyen aska,
cunku yok demektir nesne
bicimin belirlemedigi yerde.
Aslinda doga,
surdurdu caglar boyu turleri,
sevgilerin hatrina.
Ana rahmine duserken,
iki gonul bir olmazsa
mukemmel olmaz yaratik.
(Olmedo Sovalyesi)



DON ALONSO: Amor, no te llame amor
el que no te corresponde,
pues que no hay materia adonde
imprima forma el favor.
Naturaleza, en rigor,
conservó tantas edades
correspondiendo amistades:
que no hay animal perfeto
si no asiste a su conceto
la unión de dos voluntades



TELLO: Askima karsilik ver.
FABIA: Senin kahramanliginin nedeni ben miyim? Guzel!.. Bilmiyordum. En cok nerem hosuna gidiyor.
TELLO : Gozlerin.
FABIA: Oyleyse gozluklerimi sana vereyim.
TELLO: Gozluklerini mi? Sag ol Fabiacigim! Bir at icin gerekli her seyim var.
FABIA: Bir seyisin iltifati bu kadar olur!



TELLO: Paga mi amor.
FABIA: ¿Que yo tus hazañas cause? Basta, que no lo sabía. ¿Qué te agrada más?
TELLO: Tus ojos.
FABIA: Pues daréte mis antojos.
TELLO: Por caballo, Fabia mía, quedo confirmado ya.
FABIA: Propio favor de lacayo.

[Terraluna]

17.yuzyil Ispanyol ressam Francisco de Zurbaran'in olum yildonumu (27 Agustos 1664)

Bicchiere d'acqua e una rosa (A Cup of Water and a Rose, 1634)

[Terraluna]

Hollandali ressam Aert de Gelder'in olum yildonumu (27 Agustos 1727)

Autoritratto al cavalletto (Self-Portrait at an Easel Painting an Old Woman,1685)

[Terraluna]

Alman filozof Georg Wilhelm Friedrich Hegel’in dogum yildonumu (27 Agustos 1770)

“Tarih felsefesi, tarihin dusunme tarafindan ele alinmasından baska bir sey degildir; dusunmeyi burada asla bir yana atamayiz. Cunku insan dusunendir; hayvandan bu noktada ayrilir, insanca olan her seyde, insanca oldugu ve hayvanca olmadigi surece, dusunme vardir; boylece, tarihle her turlu ugrasmada dusunme vardir. Tarihte oldugu kadar insanla ilgili her seyde de bu genel dusunme payinin kabul edilmesi, dusunmeyi var olanla, verilenle bagimli kilma ve onu bu temelden turetmek tutumumuz yuzunden bize yetersiz gozukebilir. Oysa, felsefede spekulasyonun, var olani gozetmeksizin kendisinden meydana getirdigi birtakim sonuclar yer alir. Spekulasyon bu sonuclarla tarihe gider ve onu malzeme olarak ele alir, oldugu gibi birakmaz, tam tersine sonuclara gore duzenler, tarihi a priori olarak kurar.” Tarihte Akil



“Philosophy of history is nothing more than the application of thought to history; and thinking is something we cannot stop doing. For man is a thinking being, and it is this which distinguishes him from the animals. All that is truly human, as distinct from animal – feeling, knowledge, and cognition – contains an element of thought, and this applies to all historical studies. But to appeal in this way to the participation of thought in all human activities may seem inadequate, for it could be argued that thought is subordinate to being, to the data of reality, and is based upon and determined by the latter. Philosophy, on the other hand, is credited with independent thoughts produced by pure speculation, without reference to actuality; speculation, it might further be contended, approaches history as something to be manipulated, and does not leave it as it is, but forces it to conform to its preconceived notions and constructs a history a priori.”

[Terraluna]

Calismalariyla felsefeye de buyuk katkilari bulunan Italyan matematikci Giuseppe Peano'nun dogum yildonumu (27 Agustos 1858)

“Kuskusuz herkese diledigi hipotezleri one surme ve bu hipotezlerde yer alan mantiksal sonuclari gelistirme imkani vardir. Fakat bu eserin Geometri'den yararlanabilmesi icin, bu hipotezlerin veya onermelerin, fiziksel figurlerin daha basit ve temel gozlemlerinin sonucunu ifade etmesi gereklidir.”



“Certo è permesso a chiunque di premettere quelle ipotesi che vuole, e sviluppare le conseguenze logiche contenute in quelle ipotesi. Ma affinché questo lavoro meriti il nome di Geometria, bisogna che quelle ipotesi o postulati esprimano il risultato delle osservazioni più semplici ed elementari delle figure fisiche.”