Sanat Mozaik

[Terraluna]

6 Haziran 1944 tarihinde Er Ryan'i kurtarmak icin yola cikan Captain John H. Miller (Kurgusal karakter) ve timi, 13 Haziran 1944'de Fransa, Ramelle'de Ryan'i buldular.

[Terraluna]

"Hic kimseyim, hic kimse. Ne hissetmeyi bilirim, ne dusunmeyi, ne istemeyi. / Non sono nessuno, nessuno. Non so sentire, non so pensare, non so volere." F.Pessao

[Terraluna]

"Seksen iki yasina yeni girdin. Hala guzel, cekici, arzu uyandiricisin. Elli sekiz yildir birlikte yasiyoruz ve ben seni her zamankinden cok seviyorum. Son zamanlarda sana bir kez daha asik oldum ve sadece benimkine degen bedeninin sıcakligiyla dolan, kahredici bir bosluk tasiyorum gogsumun tam ortasinda yeniden. Geceleri bazen, bos bir yolda ve issiz bir manzarada bir cenaze arabasinin ardindan yuruyen bir adamin karaltisini goruyorum. O adam benim. Cenaze arabasinin tasidigi ise sen. Senin yakilma torenine katilmak istemiyorum; elime, icinde kullerinin bulundugu bir kavanoz vermelerini istemiyorum. Birbirimize SIK SIK soyledigimiz gibi, olmaz ya, eger ikinci bir hayatimiz olsaydi o hayati da birlikte gecirmek isterdik." André Gorz, Son Mektup (Dorine'e Mektup)



"Hai appena compiuto ottantadue anni. Sei sempre bella, elegante e desiderabile. Sono cinquantotto anni che viviamo insieme e ti amo più che mai. Recentemente mi sono innamorato di te un'altra volta e porto di nuovo in me un vuoto divorante che solo il tuo corpo stretto contro il mio riempie. La notte vedo talvolta la figura di un uomo che, su una strada vuota e in un paesaggio deserto, cammina dietro un carro funebre. Quest'uomo sono io. Sei tu che il carro funebre trasporta. Non voglio assistere alla tua cremazione; non voglio ricevere un vaso con le tue ceneri. Ci siamo spesso detti che se, per assurdo, avessimo una seconda vita, vorremmo trascorrerla insieme."

[Terraluna]

"Yirmi yasindaydim. Allahaskina Bandini, derdim kendime, acelen ne? Kitabini yazmak icin on yilin var, disari cik ve hayati ogren, sokaklari gez. Tanrim, hala bir kadinla birlikte olmadiginin farkinda misin, be adam? Hayir, oldum, bir suru kadinla birlikte oldum. Hayir, olmadin. Bir kadin gerek sana, banyo gerek, SIKI bir tekme gerek, para gerek. Bir dolar oldugunu soyluyorlar, luks yerlerde iki dolar ama carsida bir dolarmis; guzel ama yok bir dolarin, ve bir sey daha odlek, bir dolarin olsada gitmezdin, cunku Denver'de eline bir firsat gecti ve degerlendiremedin. Hayir odlek, korktun, hala korkuyorsun ve bir dolarin olmadigina sukrediyorsun." John Fante, Toza Sor



"Avevo vent'anni, allora. Che diavolo, dicevo, prenditela comoda, Bandini. Hai davanti a te dieci anni per scrivere un libro, vacci piano, allora, guardati attorno e impara qualcosa, gira per le strade. Il tuo guaio è che non sai niente della vita. Dio Mio, amico, ti rendi conto che non sei mai stato una donna? Sì che ci sono stato, e con un sacco, anche. Oh, no, non è vero. Hai bisogno di una donna, hai bisogno di farti un bagno, hai bisogno di una bella sgroppata, hai bisogno di soldi. Dicono che basti un dollaro nei posti giusti, al massimo due. Be', giù alla Plaza ne basta uno comunque, ma tu non ce l'hai, e un'altra cosa, codardo, anche se avessi un dollaro non ci andresti, perché a Denver ti è capitata l'occasione e non ne hai approfittato. No, vigliacco, hai avuto paura, e ce l'hai ancora. Per questo sei felice di non avere il dollaro."

[Terraluna]

Italyan sair, dusunur, deneme yazari ve dil bilimci Giacomo (Taldegardo Francesco di Sales Saverio Pietro) Leopardi'nin olum yil donumu (14 Haziran 1837)



Hoslanirim oldum olasi bu issiz tepeden, bu citten,
bircok yerinden en uzaktaki
ufkun goruntusunu yok eden gozumden.
ama durup bakarken ardindaki bitmez
tukenmez bosluklara, insan otesi sessizlik,
sinirsiz huzura; dalip giderim dus
dunyama; duracak gibi olur kalbim orada.
ne ki, duyar duymaz hisirti sesini
yapraklarin ruzgarda olcerim o sonsuz
sessizligi bu sese oranla: bir yandan
olumsuzluk gelir aklima, bir yandan olu
mevsimler; yasanmakta olan guncel ve
ardindan yasananlarin yankisi. dalarken bu
sonsuzluga dusuncelerim, keyif alirim bu
denizde, batan gemide olmaktan...



Aklima geliyor ask savasini ilk kez
yasadigim gun,ve soyle demistim:
Zavalli ben, eger ask dedikleri buysa, ne cok zorlanacagim
Oh, karanliklarin ortasinda nasil da canli
Belirirdi o tatli hayal, ve gozlerim izlerdi onu
Goz kapaklarim kapali
Daha yuregimin dogru durust yandigini hissetmeden
Askin aleviyle, onu costuran
Ruzgar ucup gitti buralardan.

[Terraluna]

Ernesto "Che" Guevara'nin dogum yil donumu (14 Haziran 1928)



"Tek bir kisinin hayati, dunyadaki en zengin insanin mal varligindan milyonlarca kat daha degerlidir."

[Terraluna]

1959 Nobel Edebiyat Odulunu kazanan Italyan sair ve edebiyat elestirmeni Salvatore Quasimodo'nun olum yil donumu (14 Haziran 1968)

Batıya doner aycicegi
Gun hizlanmistir bile
Egildi mi o - yogunlasir
Yaz havasi, kimil kimil yapraklar, islik
Dumanlari. Catirdayivermesiyle yildirimlarin,
Bulutlarin akivermesiyle bir, uzaklasir yiter
Gogun bu son oyunu da.Yillardan beri,
Sevgilim, hep boyle saskina cevirir
Bizi agaclarin degismesi
Navigli'deki. Ama gunlerimiz hep ayni,
Gunes o gunes, cekip giden
Bir isik cizgisiyle ardinda, sevgi dolu.

Anilar bitti artik, animsamak istemiyorum;
Bellegimi olum almis,
Yasamin sonu yok. Butun gunler
Bizim. Vakit gecti diyerek sen de
Birakacaksin beni, durunca devinim.
Burda kanalin ustunde yukselerek
Salincakla cocuklar gibi, suya
Bakiyoruz, kararan
Yesilindeki ilk dallara.
Bicak degil avcunda gizledigi
Sessizce yaklasan adamin
Tek bir itir cicegi.



Il girasole piega a occidente
e già precipita il giorno nel suo
occhio in rovina e l'aria dell'estate
s'addensa e già curva le foglie e il fumo
dei cantieri. S'allontana con scorrere
secco di nubi e stridere di fulmini
quest'ultimo gioco del cielo. Ancora,
e da anni, cara, ci ferma il mutarsi
degli alberi stretti dentro la cerchia
dei Navigli. Ma è sempre il nostro giorno
e sempre quel sole che se ne va
con il filo del suo raggio affettuoso.

Non ho più ricordi, non voglio ricordare;
la memoria risale dalla morte,
la vita è senza fine. Ogni giorno
è nostro. Uno si fermerà per sempre,
e tu con me, quando ci sembri tardi.
Qui sull'argine del canale, i piedi
in altalena, come di fanciulli,
guardiamo l'acqua, i primi rami dentro
il suo colore verde che s'oscura.
E l'uomo che in silenzio s'avvicina
non nasconde un coltello fra le mani,
ma un fiore di geranio.



Hala tas elinde dusunde hala sapan
cagimin insani. Ucaktaydin,
kanatlari olum ve kotuluk tasiyan,
-gordum seni- ates arabasinda, daragaclarinda,
iskence carklarinda, gordum : sendin,
kiyima inanan biliminle, yanilmaz,
asksiz, Isasiz. Oldurdun yine
hep oldurdugu gibi atalarin oldurdugu gibi
Insani ilk goren hayvanlari.
Ve bu "Daga gidelim" dedigi gunku
koku kardesin kardese bu kan
kokusu. Ve sana kadar gunune kadar
gelen o soguk inatci yanki.
Unutun ey ogullar topraktan yukselen
kan bulutlarini unutun babalarinizi:
kul altinda kalmis mezarlari,
ruzgar yureklerini karakuslar almis.



Gece bitti
Ay eriyor dogan gunde
Batti batacak sulara

Bu ovada Eylul ne kadar diri
Cayirlar yemyesil
Bahar topraklari sanki guneyde
Biraktim esi dostu
Eski bahcelere gittim gizli gizli
Seni anmak icin tek basima

Sen Ay'dan otelerde bir yerdesin
Burda gun dogarken
Nal sesleri gelirken kaldirimlardan.

[Terraluna]

Arjantinli oyku, deneme yazari, sair ve cevirmen. Buyulu gercekcilik akiminin onde gelen isimlerinden Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo'nun olum yil donumu (14 Haziran 1986)





Eger,yeniden baslayabilseydim yasamaya,
Ikincisinde daha cok hata yapardim.
Kusursuz olmaya calismaz,sırtustu yatardim.
Neseli olurdum, ilkinde olmadigim kadar,
Cok az seyi
Ciddiyetle yapardim.
Temizlik sorun bile olmazdi asla.
Daha cok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha cok gunes dogusu izler,
Daha cok daga tirmanir,daha cok nehirde yuzerdim.
Gormedigim bir cok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasiya ve daha az bezelye.
Gercek sorunlarim olurdu hayali olanların yerine.
Yasamin her anini gercek ve verimli kilan insanlardandim.
Yeniden baslayabilseydim eger,yalniz mutlu anlarim olurdu.
Farkinda misiniz bilmem. yasam budur zaten.
Anlar,sadece anlar.Siz de ani yasayin.
Hicbir yere yaninda su, şemsiye ve parasut almadan,
Gitmeyen insanlardandim ben.
Yeniden baslayabilseydim eger, hicbir sey tasimazdim.
Eger yeniden baslayabilseydim,
Ilkbaharda pabuclarimi fırlatir atardim.
Ve sonbahar bitene kadar yururdum ciplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar kesfeder, gunesin tadina varir,
Cocuklarla oynardim, bir sansim olsaydi eger.
Ama iste 85'indeyim ve biliyorumn...
Oluyorum.