yollarımız burada ayrılıyor
artık birbirimize iki yabancıyız
ne kadar acı olsa
ne kadar güç olsa
her şeyi evet her şeyi
unutmalıyız
kim her sabah bir karanfil
koyar gider başucuna
kim okşar gözlerini
sana her bakışında
büyük aşkım büyük aşkım
yıldızlar kayarken
akşamın koynunda
uçur beni büyük aşkım
gündüzüm seninle
gecem seninle
beyhude geçti bu
ömrüm derdinle
aşkımı bir sır gibi
senelerdir sakladım
geceleri rüyamda
ismini sayıkladım
durdu zaman durdu dünya
girdi içeri kapıdan
öylece baka kaldım
gözümü ayırmadan
arabanın kapısını açtım
girsin içeri
kalktı hilal kaşları
sordu kim bu serseri
çekti gitti arabayla
egzosuna boğuldum
gözümde tomurcuk yaşlar
ağır ağır boğuldum
ustam sırtıma vurdu
unut dedi romanları
muhasebeye uğra
kessinler hesabını
sie dedi.
manyak herif
kainatın BİR varlığından bütünleşip! kendi birliğinde meçhul bir menzile yol almakta olan, insan dediğimiz yüce varlığa salat ve selam olsun ! hamza sütbıyık -aka- klaus maximilian kerpenter münche
Yer İmleri