Tipatip sizin gibi dusunuyorum.Originally Posted by rACE
Aman kimse ile isim olmasin, aman birisi ile hirlasmayayim, gurlesmeyeyim diye son bir kac senedir iyice evime kapandim.
Bu 4 duvar arasinda bile rahat yok.
Bela gelir hic ummadiginiz bir yerden sizi bulur.
Cunku hukuk,caydiricilik yok. Adamina gore muamele var.
Bu nedenle birakin bir is yapmayi, bir seyler basarmayi, topluma faydali olmayi, hic bir sey yapmamayi sectim.
Cok iyi biliyorum ki yalniz degilim.
Bu davranis sekli bir cok kisi icin bir luks. Herkes yapamaz. Mecbur disari cikacak, mecbur calisacak, mecbur birileri ile iliski icinde olacak.
Bu nedenle yine de halime sukrediyorum.
Cocuklarim bu sekilde yasayamayacaklari icin onlari yillar evvelden iki yabanci dili universitede egitim alabilecekleri duzeyde kullaniyor olarak yetistirdim.
Hep parali ozel okullarda okuttum ama bu ulkenin salt sinava odaki egitim sisteminden de uzak tutamadim.
Guc, para, emek, zaman bolunmek zorunda kaldi.
Cocuklar okul, dershane, ozel ders v.s arasinda gidip gelirken cocukluklarini yasayamadillar.
Saglik sisteminde de keza oyle oldu.
Odedigim vergilerin tek kurus karsiligini alamadim.
Yaptigim egitim ve saglik harcmalarimi vergi matrahimin max. %10 u ile sinirli olarak vergiden indirmeme musade ettiler.
Ozel okullara, ozel dershanelere, ozel derslere v.s parcalandim durdum.
Guvenlik nedenli ile ozel korumali sitelerde yuksek aidatlar odeyerek oturmak zorunda kaldim.
Cocuklarim servis ile okullarina gittiler geldiler..
Kendi sosyoekonomik duzeylerine ait insanlarin cocuklari ile arkadaslik edebildiler..
Icinde yasadiklari topluma mecburen uzak kaldilar, yabancilastilar.
Bir belediye otobusune binemediler.
Simdi onlardan kalkip bu yapay steril ortamdan cikip her turlu hukuksuzlugun, melanetin kol gezdigi, liyakat yerine yalakaligin en buyuk meziyet oldugu bir ortama gecmelerini ve en azindan bunun sancisiz olmasini beklemek ne derece dogru olurdu?
Bu nedenle son 2-3 yildir kararimi verdim, hazirliklarimizi yaptik ve onlari cocukluk anilarinin oldugu bu guzel ulkeden gonderdim.
20 li yaslarda cesitli nedenlerle ben de yurtdisina gitmek ve universite egitimimi orada almak durumunda kalmistim, orada yasamanin tum zorluklarindan haberim var.
Ama yine de artilarinin eksilerinden cok daha fazla oldugunu dusunuyorum.
Ulke burada duruyor, simdilik tabii, isterlerse iyi bir egitim ile geri gelirler.
Bu yol her zaman acik.
Ama bu defa da donduklerinde mutlu olabilirler mi iste ondan hic ama hic emin degilim.
Syg,
Yer İmleri