-
Sophia Loren, 25 Mart 1991'de Sanat dunyasina unutulmaz performanslarla kalici ve zengin katkilarindan dolayi Akademi Onursal Odulunu aldi.
-
Italyan oyun yazari, cevirmen ve Portekiz dili ve edebiyatı ogretim uyesi Antonio Tabucchi'nin olum yil donumu (25 Mart 2012)
Portekizceye ve bu dilin edebiyatina yonelmesindeki en buyuk etken, Fernando Pessoa'nin yapitlarina olan hayranligi ve onu ana dilinden okuma arzusu oldu.
"Ya sonra diye sordu Pessoa.
Sonra gercegi cozme hevesine kapildim.Sanki gercek cozulebilirmis gibi.Ardindan cesaretimi yitirdim.Cesaretimi yitirince de nihilizm geldi.Daha sonra hicbir seye inanmaz oldum, kendime bile.Bugun gereksiz bir pacavra gibi senin basucundayim.Hicbir yere gitmemek uzere topladim bavullarimi ve yuregim artik bos bir saksidan ibaret."

"E poi?, chiese Pessoa.
E poi ho cominciato a voler decifrare la realtà, come se la realtà fosse decifrabile, ed è venuto lo sconforto. E con lo sconforto, il nichilismo, poi non ho più creduto a niente, neppure a me stesso. E oggi sono qui al tuo capezzale, come uno straccio inutile, ho fatto le valigie per nessun luogo, e il mio cuore è un secchio svuotato."
-
"guluyorduk, agliyorduk, birbiriyle iliskisiz ve anlamsiz binlerce sey konusuyorduk. / ridevamo, piangevamo, dicevamo mille parole sensa senso e senza nesso." Dostoyevski, Beyaz Geceler / Le Notti Bianche

Visconti,1957
-
"Ve ayrildik. Butun gece dolastim durdum. Eve mi donmeliydim yoksa dolasmaya devam mi etmeliydim, bir turlu karar veremiyordum. Cok mutluydum. Oh, yarin gorusecektik! / E ci separammo. Camminai tutta la notte; non potevo decidermi a tornare a casa. Ero così felice... a domani!" Dostoyevski, Beyaz Geceler
-
170 yil once bugun, Buyuk besteci Ludwig van Beethoven, sahneyi terk etti. (Olum yil donumu, 26 Mart 1827)

"Muzik, her bilgelik ve felsefeden daha yuksek esin verir."

"Hicbir zaman san sohret icin yazmayi dusunmedim. Kalbimde ne varsa ortaya cikmak zorunda; iste bunun icin yazıyorum ben."

https://www.youtube.com/watch?v=0lyV_eJwBuw
-
Amerika'nin ilk unlu sairi Walter (Walt) Whitman'in olum yil donumu (26 Mart 1892)
Dilim, kanimin her atomu, bu topraktan olusma, bu havadan,
Burada dogmuş ana babalardan dogma, onların da ana babalari
burada dogmuş, onlarin da, onlarin da,
Ben, otuz yedi yasimda bugun, saglik icinde basliyorum,
Olunceye kadar durmama umuduyla.
Inanclar, mezhepler ara verdi,
Geri cekilip oylece kaldilar, ama hic unutulmayacaklar,
Ben hem iyinin, hem kotunun limaniyim, ne pahasina olursa
olsun izin veriyorum konusmaya,
Denetlenmeyen doga, ozgun enerjisiyle.

My tongue, every atom of my blood, form'd from this soil, this air,
Born here of parents born here from parents the same, and their parents the same,
I, now thirty-seven years old in perfect health begin,
Hoping to cease not till death.
Creeds and schools in abeyance,
Retiring back a while sufficed at what they are, but never forgotten,
I harbor for good or bad, I permit to speak at every hazard,
Nature without check with original energy.
-
Gaston Leroux'nun yazdigi Le Fantôme de l'Opéra'nin ilk baskisininin ilk bolumunun ilk sayfasi, kitap olarak basildi.(26 Mart 1910)


Son düzenleme : Terraluna; 26-03-2017 saat: 17:15.
-
Amerikali oyun yazari ve yazar Tennessee Williamsâ€â•in dogum yil donumu (26 Mart 1911)
"Bir sair olarak benim simgelere karsi bir zaafim oldugundan, bu karakteri de bir simge gibi kullaniyorum; cok gec kalan ve bizim hayatta pesinden kostugumuz beklentilerimizi simgeler o.
Oyunda bir de besinci karakter var; kendisi sominenin uzerinde asili olan ve gerceginden daha buyuk bu fotografinin disinda, oyunda asla gorunmez. Bizi yillar once terk eden babamizdir bu kisi. Telefoncuydu, ama uzak diyarlara asikti, calistigi telefon firmasindan ayrilip, isik delisi bu sehirden sivisip gitti...Ondan aldigimiz en son haber, Meksika'nin Pasifik kiyilarinda Mazatlan'dan gonderilen adressiz bir kartpostaldi ve uzerinde sadece iki kelime yaziliydi-
Merhaba - Hosca kalin!
Sanirim oyunun geriye kalani kolayca anlasilabilir." Sirca Hayvan Koleksiyonu


"I have a poet's weakness for symbols, I am using this character also as a symbol; he is the long-delayed but always expected something that we live for. There is a fifth character in the play who doesn't appear except in this larger-than-life-size photograph over the mantel.
This is our father who left us a long time ago.He was a telephone man who fell in love with long distances; he gave up his job with the telephone company and skipped the light fantastic out of town. . . .The last we heard of him was a picture postcard from Mazatlan, on the Pacific coast of Mexico, containing a message of two words -
'Hello - Good-bye!' and no address.
I think the rest of the play will explain itself." The Glass Menagerie
Gönderi Kuralları
- Yeni konu açamazsınız
- Konulara cevap yazamazsınız
- Yazılara ek gönderemezsiniz
- Yazılarınızı değiştiremezsiniz
-
Forum Rules
Yer İmleri