Sanat Mozaik

**Terraluna** · 30-10-2018, 18:35

Irlanda kokenli rock grubu U2, 10. Studyo albumu All That You Can't Leave Behind’i 30 Ekim 2000 tarihinde Island etiketiyle piyasaya surdu.

**Terraluna** · 30-10-2018, 18:35

Fransiz antropolog ve etnolog Claude Lévi-Strauss’un olum yildonumu (30 Ekim 2009)

“Muzik ile dil arasindaki mukayese, son derece ustalik gerektiren bir istir, cunku bir dereceye kadar aralarinda gayet yakin bir benzerlik vardir ama ayni zamanda muazzam farkliliklar da bulunur. Sozun gelisi, cagdas linguistler dilin temel unsurlarinin, kendi baslarina hicbir anlami olmayan fakat anlami ayirt etmek icin birlestirilen fonemler — yani bizim yanlislikla harfleri kullanarak temsil ettigimiz sesler oldugunu soyluyor. Pratik olarak, muzik notalari icin de ayni seyi soyleyebilirsiniz. A notasinin — A, B, C, D ve digerlerinin— kendi basina hicbir anlami yoktur; yalnizca bir notadir. Muzigi yaratabilen sadece notalarin kombinasyonudur. Dolayisiyla, dilde temel materyal olarak fonemlere sahipken, muzikte Fransizcada ‘soneme’ Ingilizcede muhtemelen ‘toneme’ dedigimiz bir seye sahip oldugumuzu cok rahat soyleyebilirsiniz. Iste bu bir benzerliktir.”

“Now, the comparison between music and language is an extremely tricky one, because to some extent the comparison is extremely close and there are, at the same time, tremendous differences. For example, contemporary linguists have told us that the basic elements of language are phonemes — that is, those sounds that we represent, incorrectly, by the use of letters — which have no meaning in themselves, but which are combined in order to differentiate meaning. You could say practically the same thing of the musical notes. A note — A, B, C, D, and so on — has no meaning in itself; it is just a note. It is only the combination of the notes which can create music. So you could very well say that, while in language we have phonemes as elementary material, in music we would have something which in French I would call ‘soneme’ — in English perhaps ‘toneme’ would do. This is a similarity.”

**Terraluna** · 30-10-2018, 18:36

Stephenie Meyer'in romanindan uyarlanan, Kristen Stewart, Robert Pattinson ve Taylor Lautner'in rol aldigi aksiyon-drama-fantazi Alacakaranlik Efsanesi: Safak Vakti Bolum 1 (The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 1), 30 Ekim 2011 tarihinde Roma Film Festivalinde gosterime girdi.

**Terraluna** · 30-10-2018, 18:37

"Fazla soru sormamalisin Marianne —unutma, resim bilgim yoktur; ayrintilara girersek seni cahilligimle ve zevksizligimle kustururum. Ben tepelere bayir derim , oysa sarp olmali; yuzeylere tuhaf ve kaba derim; oysa duzensiz ve vahsi olmali; uzak nesnelere goz gormuyor derim, oysa sadece puslu bir atmosferin yumusak bir filtresi icinden belli belirsiz denmeli. Durustce yapabilecegim soyle bir tarifle yetinmelisin. Bence burasi gayet guzel bir yore —tepeler bayir, ormanlar guzel agaclarla dolu gorunuyor, vadi sakin ve rahata benziyor—zengin cayirlar ve buraya serpilmis duzgun koy evleri var. Benim guzel yore anlayisima tastamam uyuyor- hatta kanimca resimsel de, cunku sen hayran olmussun; kayalar ve burunlarla, eski yosunlar ve fundalarla dolu olduguna eminim , ama ben bunlara dikkat edemedim. Resimden anlamam." Jane Austen, Akil ve Tutku

"You must not enquire too far, Marianne—remember I have no knowledge in the picturesque, and I shall offend you by my ignorance and want of taste if we come to particulars. I shall call hills steep, which ought to be bold; surfaces strange and uncouth, which ought to be irregular and rugged; and distant objects out of sight, which ought only to be indistinct through the soft medium of a hazy atmosphere. You must be satisfied with such admiration as I can honestly give. I call it a very fine country—the hills are steep, the woods seem full of fine timber, and the valley looks comfortable and snug—with rich meadows and several neat farm houses scattered here and there. It exactly answers my idea of a fine country, because it unites beauty with utility—and I dare say it is a picturesque one too, because you admire it; I can easily believe it to be full of rocks and promontories, grey moss and brush wood, but these are all lost on me. I know nothing of the picturesque."

**Terraluna** · 30-10-2018, 18:38

“Olu kus yagmur sevmez. Islaniyor, curumeye basliyor, kotu bir koku yayiyor. Kokudan rahatsiz oldugum icin biraz uzagina oturuyorum. Arada bir sozler veriyorum, ‘Gidip toprak getirecegim’ diye .Pek inandigim soylenemez. Kus da inanmiyor. Beni tanir. Hem neden o da burada oldu ki, tastan baska hicbir seyin olmadigi bir yerde? Guzel bir ates de isi halledebilirdi. Ya da dev kirmizi karincalar. Oysa her sey oylesine pahali ki. Bir kutu kibrit icin aylar boyunca calismak lazim; Cin lokantalarinda karinca fiyatları cok yuksek. Mirastan geriye pek bir sey kalmadi. Yoksulluk, endiselerimi artiriyor. Ilk zamanlar, dusunmeden harciyordum, herkes gibi ama simdilerde dikkatli davranmam lazim. Yalnizca gerekenleri satin almaliyim.” Agota Kristof, Dun

“L'uccello morto non ama la pioggia. Si intride,marcisce, manda un odore sgradevole. In questi casi,infastidito dall odore,mi siedo un po' piu lontano. Ogni tanto faccio delle promesse. Andrò a cercare della terra Ma non ci credo veramente. Neanche l'uccello ci crede.Mi conosce. Perchè mai è morto qui,dove non ci sono che pietre? Un bel fuoco risolverebbe ugualmente il problema. O delle grandi formiche rosse. Purtroppo tutto è così caro. Per una scatola di fiammiferi bisogna lavorare dei mesi,e nei ristoranti cinesi le formiche sono carissime. Della mia eredità non ho quasi più niente. Mi assale l'angoscia,quando considero i pochi soldi che mi restano. All'inizio spendevo senza fare i conti,come tutti,ma adesso bisogna che faccia attenzione. Comprerò solo ciò che è assolutamente necessario.”

**Terraluna** · 30-10-2018, 18:38

"Insanin kanitlanmis bir gercek olan sinir sisteminin, yiyecek pesinde kosan ve tehlikeli hayvan dunyasina yem olmaktan kendisini ve ailesini koruyan gocebe avcinin yoneticisi, kilavuzu ve denetleyicisi olusunu ciddiye almaliyiz. Gelisiminin ilk 600.000 yilinda durumu boyleyken, ancak 8.000 yildir gorece guven icinde, makul bir ciftci, tuccar, profesor olmustur (bilinen zamanin ancak %1.5'u kadar bir sure). Adimiz Homo sapiens degil Pithecanthropus ve Plesianthropus ya da belki —binlerce yil once— Dryopithecus iken uyarici mekanizmalarimiza hangi bulgu uyarimlarinin etkide bulundugunu kim soyleyebilir? Ve anatomimiz hakkinda, ‘hayvan’ oldugumuz gunlerden kalma sayisiz kalintimizin oldugunu bilince (ornegin bir zamanlar kuyrugumuzu sallayan kuyruksokumu kaslari) merkezi sinir sistemimizde benzer kalintilarin olmasi gerektiginden kim kuskulanabilir? Dogada artik uyaricilar olmadiginda imgeler uyur —fakat sanatta ortaya cikabilirler mi?" Joseph Campbell, Ilkel Mitoloji

“Before being satisfied that we know the answer, we must consider seriously the now well-proven fact that the human nervous system was the governor, guide, and controller of a nomadic hunter, foraging for his food and protecting himself and his family from becoming food in a very dangerous world of animals, for the first 600,000 years of its development; whereas it has been serving comparatively safe and sane farmers, merchants, professors, and their children for scarcely 8000 years (a segment of less than 1½ per cent of the known arc). Who will claim to know what sign stimuli smote our releasing mechanisms when our names were not Homo sapiens but Pithecanthropus and Plesianthropus, or perhaps even—millenniums earlier—Dryopithecus? And who that has knowledge of the numerous vestigial structures of our anatomy, surviving from the days when we were beasts (for example, the muscles of the caudal vertebrae that once wagged our tail), would doubt that in the central nervous system comparable vestiges must remain: images sleeping, whose releasers no longer appear in nature—but might occur in art?”