2017 yilinda Cervantes Odulu'nu kazanan Ispanyol roman yazari Eduardo Mendoza Garriga'nin dogum yildonumu (11 Ocak 1943)
“Biliyorum, biliyorum sayginligin bedelini odeyemezdim. Dusman bir sehirde yasiyorsaniz, ne bir dostunuz ne de buna kavusma ihtimaliniz yoksa, fakirseniz ve korku ve guvensizlik icinde yasiyorsaniz; kendi golgenizle konusmaktan SIKILMISSANIZ; bes dakika icinde sessizce yemek yiyip son lokmayi yutar yutmaz restorandan cikiyorsaniz; pazarlarin bir cirpida gecmesini ve is gunlerinin gelmesini ve tanidik yuzleri gormeyi diliyorsaniz; (…); iste bu durumlarda insan yarim saatlik bir sohbet icin bir tabak mercimek yemeginden vazgecebilir.”
“Pero yo no podía pagar el precio de la dignidad. Cuando se vive en una ciudad desbordada y hostil; cuando no se tienen amigos ni medios para obtenerlos; cuando se es pobre y se vive atemorizado e inseguro, harto de hablar con la propia sombra; cuando se come y se cena en cinco minutos y en silencio, haciendo bolitas con la miga del pan y se abandona el restaurante apenas se ha ingerido el último bocado; cuando se desea que transcurra de una vez el domingo y vuelvan las jornadas de trabajo y las caras conocidas; (…) en estos casos, uno se vende por un plato de lentejas adobado con media hora de conversación. Los catalanes tienen espíritu de clan.”
"... eger hepimiz zengin olup, ekmegimizi cikartmak icin bedenen calismaya mecbur kalmasaydik, ne futbolcular, ne boga gurescileri, ne sarkicilar, ne ******lar, ne serseriler olur, hayat son derece renksiz; bu guzel gezegen de kasvetli bir yer olurdu." Zeytinli Labirent
"...para concluir, que si todos fuéramos pudientes y no tuviésemos que currelar para ganarnos los garbanzos, no habría futbolistas ni toreros ni cupletistas ni putas ni chorizos y la vida sería muy gris y este planeta muy triste plaza."
"Cogunlukla konuklar kibirli bir hava takinip en kucuk seyler icin sebepsiz olay cikariyor ve cevreyi dolasirken, 'Ne igrenc, ne bicim yer, ne akilsiz insanlar,' gibi beyanlarda bulunuyorlardi. Onlar, kucumsemenin iyi yetismisligin bir isareti olduguna inaniyorlardi." Mucize Kentler
"Los visitantes, por lo general, mostraban altivez, arrugaban la nariz por cualquier nimiedad y andaban diciendo: 'Qué asco, qué lugar, qué gente más necia,' etcétera. Creían que el desdén era de buen tono."
Alıntı yaparak yanıtla
Yer İmleri