
Originally Posted by
Dudu
Yaşam üstadı ömer hayyam söze girse burada, katılır söylenene, kadehini kaldırır ve der ki;
"ben olmayınca bu güller, bu serviler yok.
kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
sabahlar, akşamlar, sevinçler tasalar yok.
ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok."
Yer İmleri