Sanat Mozaik

[Terraluna]

"Bazi seyler basa kakilinca, iliskide artik iki degil uc kisi olunur: sen, ben ve iliskimizi kemirmeye baslayan tahtakurdu. Yillarca tuneller kazarlar ve birkac kucuk rahatsizligin disinda hicbir seyin farkina bile varmazsin. Derken gunun birinde masaya bir fincan koyarsin ve ahsap cokuverir; kati sandigin yuzey ansizin yumusacik bir talas yiginina donusur." Sonsuza Kadar



"Quando ci si rinfaccia le cose, non si è più in due nel rapporto, ma in tre: tu, io e il tarlo che ha cominciato a rodere le nostra storia. Nell'oscurità della materia, i tarli lavorano con discrezione, scavano gallerie per anni e, a parte qualche minuscolo fastidio, non ti accorgi di niente. Poi un giorno posi una tazza sul tavolo e il legno cede, sprofonda e in un istante, la superficie solida che conoscevi si trasforma in un cumulo di soffice segatura."


"Ikimizi karsilastiran kader miydi?

Oyle bir an oldu ki, ikimizin minik taslari duzgun bicimde yan yana dustuler. Ben bir adim atiyordum, sen de ayni uzunlukta bir adim atiyordun. Ben seni bekliyordum, sen bana yetisiyordun; ben sana ulasiyordum, sen beni bekliyordun. Sonsuza kadar boyle gidecegimizi saniyorduk. Oysa simdi ben ormanda yuruyorum ve ayak izlerimden baska iz yok. Kimse yurumuyor yanimda, kimse izlemiyor beni ya da onumde gitmiyor. Bir makas indi ve bizi birbirimize baglayan ipleri kesti." Sonsuza Kadar



"Era stato lui a farci incontrare? Il destino?

Per un tratto i nostri sassolini sono caduti uno accanto all’altro, regolarmente. Io facevo un passo e tu ne facevi un altro della stessa lunghezza. Io ti aspettavo e tu mi raggiungevi, io ti raggiungevo e tu mi aspettavi. Eravamo convinti che saremmo andati avanti così per sempre. Invece ora cammino nel bosco e le mie impronte sono impronte solitarie. Nessuno cammina accanto a me, nessuno mi segue o mi precede. Una forbice è scesa e ha reciso i fili che ci tenevano uniti."

[Terraluna]

"Kitaplar bize ne tur esekler ve aptallar oldugumuzu hatirlatmak icindir. kitaplar, toren alayi buyuk bir gurultu icinde caddede ilerlerken, Sezar'in kulagina "Unutma sende olumlusun," diyen pretoryen muhafizlaridir. Cogumuz dunyayi dolasip herkesle tanisamayiz, butun sehirleri goremeyiz. Bunun icin zamanimiz, paramiz ve bu kadar cok arkadasimiz yoktur. Aradigin seyler, Montag, dunyada, fakat vasat bir insan icin onlarin yuzde doksan dokuzunu gormenin yolu kitaplardan gecer." Fahrenheit 451



"Scopo dei libri è ricordarci quanto siamo somari, dissennati. sono i pretoriani di Cesare, i quali mormorano, mentre il corteo trionfale passa rombando: "Ricordati, Cesare che anche tu sei mortale" La maggior parte di noi non può correre qua e là notte e giorno, parlare con tutto, conoscere tutte le città della terra, non abbiamo tempi, denaro, nemmeno tanti amici. Le cose che voi cercate, Montag, sono su questa terra, ma il solo modo per cui l'uomo medio potrà vederne il novantanove per cento sarà un libro."

[Terraluna]

5 Haziran Dunya Cevre Gunu

[Terraluna]

Radikal dusunceleriyle ekonomide yeni bir cag acan ve Modern makroekonominin kurucusu Ingiliz iktisatci John Maynard Keynes'in dogum yil donumu (5 Haziran 1883)

"Ekonomi ve politika filozoflarinin ileri surdugu dogru ya da yanlis dusunceler, genellikle sanildigindan daha cok onem tasir. Dogrusunu soylemek gerekirse, dunya hemen yalniz onlar tarafindan yonetilmistir. Kendilerini doktrinlerin etkilerinden tam anlamiyla kurtardigini sanan aksiyon adamlari, gecmisteki bir iktisatcinin kullaridir. Goklerden haber aldigini soyleyen kahinler, fakultenin bir kotu yazarinin kafasinda birkac yil once dogmus hayal urunlerini sacip dururlar. Dusuncelerin gitgide kazandigi guce oranla mevcut cikarlardaki gucun cok fazla abartildigina inanmis bulunuyoruz. Gercekte; etkilerini hemen degil, fakat bir surelik zamandan sonra gösterirler. Ekonomi ve politika felsefesi alaninda, yirmi bes veya otuz yaslarindan buyuk olup da yeni teorileri anlayabilen pek az kimse vardir. Su halde, memurlarin, politika adamlarinin ve hatta kiskirticiların cari yasantida uyguladiklari dusuncelerin de en yeni dusunceler olma sanslari az demektir. Ne var ki, bunlar dusuncelerdir ve iyilik icin oldugu gibi kotuluk icin de er gec tehlikeli bulunan kurulmus cikarlar degildir.” Istihdam, Faiz ve Paranin Genel Teorisi, Sosyal Felsefe Uzerine Notlar, 24.Bolum



The ideas of economists and political philosophers, both when they are right and when they are wrong, are more powerful than is commonly understood. Indeed the world is ruled by little else. Practical men, who believe themselves to be quite exempt from any intellectual influence, are usually the slaves of some defunct economist. Madmen in authority, who hear voices in the air, are distilling their frenzy from some academic scribbler of a few years back. I am sure that the power of vested interests is vastly exaggerated compared with the gradual encroachment of ideas. Not, indeed, immediately, but after a certain interval; for in the field of economic and political philosophy there are not many who are influenced by new theories after they are twenty-five or thirty years of age, so that the ideas which civil servants and politicians and even agitators apply to current events are not likely to be the newest. But, soon or late, it is ideas, not vested interests, which are dangerous for good or evil.The General Theory of Employment, Interest and Money, Concluding Notes on the Social Philosophy towards, Chapter 24



"Gucluk yeni fikirlerden degil, bizim gibi yetismis olan herkesin beyninin butun kivrimlarina yerlesmis bulunan eski fikirlerden kurtulmakta yatiyor. / The difficulty lies not in the new ideas, but in escaping the old ones, which ramify...into every corner of our minds

[Terraluna]

Ispanyol sair ve oyun yazari, ressam, piyanist ve besteci Federico García Lorca'nin dogum yil donumu (5 Haziran 1898)



Karnindaki karanlik manolyanin
Kimseler anlamadi kokusunu.
Acittigini kimseler bilemedi
Dislerinle SIKTIGIN o ask kursunu.
Binlerce Acem tayi uykuya yatti
Alninin ay vurmuş alaninda,
O senin kar dusmani gogsunu
Kucaklarken dort gece kollarimla.
Bakisin, tohumlarin solgun daliydi
Alcilar,yaseminler arasindan,
Aradim vermek icin yuregimde
O fildisi mektuplari her zaman diyen,
Her zaman: acimin bahcesi benim
Govden her zaman, her zaman sasirtici
Damarlarinin kaniyla dolu agzim,
Agzin olumum icin sondurdu isigini.



Nessuno comprendeva il profumo
dell'oscura magnolia del tuo ventre.
Nessuno sapeva che martirizzavi
un colibrì d'amore tra i denti.
Mille cavallini persiani dormivano
nella piazza con la luna della tua fronte,
mentre io stringevo per quattro notti
la tua vita, nemica della neve.
Tra gesso e gelsomini, il tuo sguardo
era un ramo pallido di sementi.
Cercai nel mio cuore, per dartele,
le lettere d'avorio che dicono sempre,
sempre, sempre: giardino della mia agonia,
il tuo corpo per sempre fuggitivo,
il sangue delle tue vene nella mia bocca,
la tua bocca senza luce ormai per la mia morte.


"Birbirlerini aliskanliktan, tasasizca seviyorlardi. Ask, ilk bocegin Tanri'nin ellerinden aldigi eski ve zarif bir mucevher gibi babadan ogula geciyordu. Cicek polenlerinin kendini ruzgara teslim ettigi dinginlik ve kesinlikle islak otlarin altinda askin tadini cikariyorlardi. Ama bir gun bir bocegin bu asktan oteye gitmek isteyecegi tuttu. Kendi yasaminin çok uzaginda olan bir goruntuye tutuldu.Kirlara cikan az sayıdaki insandan bir sairin yosunlarin uzerine birakmis oldugu bir siir kitabini buyuk guclukle okudu belki ve "seni seviyorum, imkansiz kadin"la zehirlendi."



"They made love naturally, without undue concern. For love was something handed down from father to son like an old and exquisite jewel which the very first insect had received directly form the hand of God. With the same tranquility and sureness with which the flower gives its pollen to the wind, so they gave themselves to love's sweet pleasure in the lush, green grass. But then one day there was an insect who longed to go beyond such love; who was seized by a vision far removed from his normal way of life. Perhaps he had struggled to read a book of poems abandoned on the grass by one of the few poets who visit the countryside; perhaps he was enraptured by a line, you know the kind: "Oh how I love you, impossible dream!"

[Terraluna]

Il Conformista'nin (Konformist - 1970)Giulia'si, Divorzio all'italiana'nin (Italyan Usulu Bosanma - 1961) Angela'si, Sedotta e abbandonata'nin (Bastan Cikarilmis ve Terk Edilmis) Agnese Ascalone'si Italyan Aktris Stefania Sandrelli'nin dogum gunu (5 Haziran 1946)

[Terraluna]

Amerikali saksofon sanatcisi Kenneth G.'nin (Bruce Gorelick) dogum gunu (5 Haziran 1956)



https://www.youtube.com/watch?v=4qzUJphkVZs

[Terraluna]

Analitik psikolojinin kurucusu, Isvicreli psikiyatr Carl Gustav Jung'in olum yil donumu (6 Haziran 1961)

"Bizi koklerimizden uzaklastirdikca artan bir gelisme seline kendimizi kaptirdik gidiyoruz. Cogu zaman, gecmisten kopmak, gecmisi yok etmek demektir. Boyle oldugunda, ileriye dogru gitmekten baska bir olasilik kalmaz. Oysa medeniyetimizin getirdigi "hosnutsuzluk" koksuzlugumuzun ve gecmisle baglantimizin yitmesinin sonucudur. Surekli bir telas icinde, evrimsel gecmisimizin henuz yakalayamadigi gunumuzden cok gelecekte ve onun getirmeye soz verdigi hayal urunu bir altin cagda yasiyoruz. Giderek artan bir verimsizlik duygusunun, hosnutsuzlugun ve huzursuzlugun kamcilamasiyla, dusuncesizce yeniliklere dogru kosuyoruz. Elimizdekilerle yetinmeyip verilen sozlerle yasiyor, gunumuzun isigi yerine, sonunda bize uygun bir gunesin dogacagini umut ettigimiz gelecegin karanliginda yasamayı yegliyoruz." Anilar, Dusler Dusunceler



"We have plunged down a cataract of progress which sweeps us on into the future with ever wilder violence the farther it takes us from our roots. Once the past has been breached, it is usually annihilated, and there is no stopping the forward motion. But it is precisely the loss of connection with the past, our uprootedness, which has given rise to the "discontents"� of civilization and to such a flurry and haste that we live more in the future and its chimerical promises of a golden age than in the present, with which our whole evolutionary background has not yet caught up. We rush impetuously into novelty, driven by a mounting sense of insufficiency, dissatisfaction, and restlessness. We no longer live on what we have, but on promises, no longer in the light of the present day, but in the darkness of the future, which, we expect, will at last bring the proper sunrise. "