PRTAS - ÇBS Printaş

[turbulans]

460.000 şirket kredi garanti fonundan yararlanmış,sgk ve vergi borçları için yeniden yapılandırma imkanı verildi(peşin ödeme yapıldığı anda borç neredeyse ana paraya düşüyor)şirket iflasları zorlaşıyor,şirketlerin taşınmazlarına yeniden değerleme yapmak üzere eksiye geçmiş özsermaye bu imkan şartıyla artıya geçebilecek.internet üzerinden satış yapan tüm sitelerde çbs ürünleri var ve tüm inşaat malzemeleri satan dükkanlarda çbs boyaları mevcut.bu sabah duydumki çbs nin olduğu E5 üzerindeki fabrika arsalarının imar çalışmaları bitmiş.

Tüm bu imkanlar içinde eğer hala bir gelisme olmazsa yazıklar olsun.daha bunlar için ne yapılmalı bilemiyorumki

[garibanca]

Sayın turbulans; Mazeretleri bir kenara bırakırlarsa artık kazanma zamanı geldi diyebilir miyiz.

[Akça]

Tam 10 yıl once almistim bu hisseyi. Alırken hiç böyle bir şey başıma gelir diye düşünmemiştim. Demekki oluyormuş. Koskoca çbs. İyi niyet olsa bu marka yeter zaten. Bu şirketin sahipleri ya yasadiklari sure boyunca beddua alıp hesabıda ebedi hayata bırakacaklar yada hesabı burada kesecekler ve biz mağdur yatırımcılarla helalleşecekler. Kendileri bilir artık.

[akant2017]

Treni raya koydumu sadece arkadan itmek kalır.

[akant2017]

Treni raya koydumu sadece arkadan itmek kalır.

arkadan itecek babayiğit lazım .varmı bakalım baba yiğit zaman gösterecek.

[garibanca]

arkadan itecek babayiðit lazým .varmý bakalým baba yiðit zaman gösterecek.

Maksat önemli. Yeter ki istesinler borsada işlem görmeyi...

[akant2017]

Yerli otonun boyasida printastan olursa .hayale bak be ...acaba şirket mudurleride dusunuyormu benim gibi ..fabrikanın yüzde yüzü kiraya verilmiş üretimde fason yapılıyor bir pazarlama kaldı onun içinde boya ve printasin yeni pazarlama şirketi var.umarım iyi olur.

[garibanca]

HER İŞİN BİR PÜF NOKTASI VARDIR

Ocak 2014



Yıllar önce TRT Radyo'da dinlemiştim. Deyimlerin Hikayesi veya Atasözlerinin Hikayesi isimli bir programdı sanırım. Dinlediğim bölümde ''Her işin bir püf noktası vardır'' deyiminin hikayesi anlatılıyordu. Bende o kadar kalıcı izler bıraktı ki, bu hikayeyi hayatımın her evresinde hatırlar oldum ve gözlemlerim de bana bu deyimin ne kadar evrensel olduğunu ispatladı.

Hikayemiz, 17nci yy.da bir fincancı (kahve) loncasında (ahi ocağı) geçer. Bir usta ve çırağı kendi hallerinde dükkanlarında kahve fincanı üretmekte ve satmaktadır. Çırak zamanla büyür ve belli bir ustalık seviyesine gelir. Bir zaman sonra artık kendini ispatladığını düşünerek ustasına:

Ustam, ben bu işte her şeyi öğrendim, piştim. Bir el ver de bana dükkanımı açıver.

Evladım, senin pişmene daha var, biraz sabırlı ol.

Bilindiği üzere ahi ocaklarının geleneği, ustalık makamına erişen bir çırak için lonca içinde bir peştemal kuşanma merasimi yapılır, helalleşilir ve ustasının hazırladığı dükkana usta olarak adım atar. Çırağın bir çeşit sigortasıdır bu yöntem.

Çırak bakar ki ustasından hala bir ses çıkmamaktadır. Yine gider:

Ustam, bir şey söylemedin, ama ben bu işte her şeyi öğrendim, piştim. İşin hepsini ben yapıyorum zaten. Hadi, bir el verde bana dükkanımı açıver.

Evladım, senin pişmene daha var, biraz sabırlı ol. Sen hazır olduğunda ben her şeyi hazırlarım.

Bu süreç bir kaç kere daha tekrarlanır. Sonunda usta dayanamaz:

Evladım, henüz pişmedin, ama madem bu kadar çok ısrar ediyorsun, hazırlığa başlayalım.

Allah razı olsun ustam! Allah ne muradın varsa versin. Bu kulun sana duacıdır.

Loncaya haber edilir, dükkan tutulur, dayanır döşenir. Günü gelir lonca azaları toplanır, çırağa peştemal bağlanır ve ustalık makamına yükseldiği ilan edilir. Eski çırak yeni usta, ustasıyla helalleşir ve besmeleyle dükkanıına adım atar, çalışmaya başlar.

Aradan kısa bir süre geçer. Yeni usta, ustasının dükkanına süklüm püklüm girer:

Ustam, affet beni. Uyarmıştın, ama seni dinlemedim. Bir şeyler ters gidiyor. Bu dükkanda seninle ne yapıyorsam aynısını yapıyorum, ama fırından fincanlarımın çoğu çatlak çıkıyor. Ne yapsam nafile?

Evladım, ben sana henüz pişmediğini söylemiştim. Ne yaptığını niçin yaptığını henüz öğrenmemiştin. Hadi en baştan birlikte yapalım da nerede hata yaptığını bulalım.

Kilden fincan hamuru yoğrulur, çömlekçi tornasında çekilir, kulbu yerleştirilir, fırın tepsisine ters çevrilerek koyulur. Yeni usta tepsiyi tam fırına sürecek iken ustası telaşlanır:

-Evladım ne yapıyorsun? Öyle hemen fırına sürülmez ki! Bak şimdi!

Fincanları tek tek alarak içlerine ''püf'' diye üfler. Tekrar yerlerine yerleştirir ve fırına sürer.

-Gördün mü evladım? Fincanlarının içine püf diyerek nefesinin nemini vermezsen fincanlar pişerken çatlar. Unutma, her işin bir püf noktası vardır.

Gerçekten de her işin bir püf noktası vardır.] Bu püf noktaları okullarda öğretilmez, ders kitaplarından da öğrenilmez. [/B]Püf noktalarını öğrenmek için en iyi yöntem deneme-yanılmadır, yeri de sahadır; çünkü zamana ve ortama göre değişir. Püf noktası tecrübedir. Bazen de öyle olur ki, bizzat yapan bile işin püf notasını bilmeyebilir.

Eski üretim hattında bir püf noktası vardı ve üretici o püf noktasının ne olduğunun farkında değildi. Üreticiyi küçümseyip bunun çok basit bir olay olduğunu sanmayın! A-L-I-N-T-I-D-I-R