Originally Posted by Egeli
Sevgili okurum Melike Aslantepe'den birkaç gün önce bir mesaj aldım:
Her zamanki gibi bu puslu kış günü de annesiyle yürüyüşe çıktılar.
Veterinerin olduğu caddedeki bankta bir kadın oturuyordu. Kadının yanında ayaklarında serum bantları olan bir köpek vardı. Köpek halsiz, hasta ve bitkindi.
Kadın arada bir köpeği kucaklıyor, bir şeyler söylüyor, başını okşuyor, sonra banka çöküp ağlıyordu.
Melike'nin annesi üzüldü, kadına yaklaşıp "Neyi var, yardımcı olabilir miyim?" diye sordu.
Kadın "Çok hasta" dedi.
Onu teselli etmeye çalıştılar, kadın köpeğini kaybederse buna dayanamayacağını anlattı.
"Üzülmeyin" dediler:
"Siz elinizden geleni yapıyorsunuz. Ölürse hep birlikte size bir başkasını buluruz."
Kadın köpeğine yeniden sarıldı.
Dudakları titrerken şu cümleyi söyleyebildi:
"Başkası olmaz, bu benim şehit oğlumun köpeği..."
Bekir COSKUN.
Isiklar icinde yat buyuk usta, mekanin cennet olsun.
Yer İmleri