Alıntı Originally Posted by boymatlı Yazıyı Oku
İlkokulda bir arkadaşım vardı sınıfın en tembellerinden biri idi. Ortaokuldan sonra bunu ailesi çırak olarak sanayiye verdi. 20-25 yıldır filan görüşmüyorduk. Geçen yıl memlekete gittiğimde karşılaştık, daha 5 dak geçmeden para pul mevzusu açtı, ben şunu aldım, bunu aldım , sen ne aldın diye sordu?

Sanayi esnafının konuştuğu iki konu vardır: Birincisi para, ikincisi karı, kız mevzu. Başka da bir konudan anlamazlar, eğer para getirmiyorsa bir şey öğrenmenin gereği de yoktur onlar için.

Keşke esnaf olsaydım demedim hiç. 90 lı yıllarda çalışma hayatına başladığımda özel sektörde çok iyi paralar kazanıyorduk. Zaman zaman kendi işimi yapmayı düşündüğümde o aylık kazancımı kazanacağımın garantisi yoktu. 98 de sadece 5 yıllık tecrübeli mühendis olarak 120 gram altın(bugünün parası ile yaklaşık 200.000 TL) karşılığı aylık ücret alıyordum.

Zamanla köprünün altından çok sular aktı, çalışanlar sürekli kaybetmeye başladılar. 2017 de çalıştığım şirkette iyi bir konumda olmama rağmen işi bıraktım ve bir daha ücretli işte çalışmadım. Çünkü zaman sürekli aleyhime işlemeye başlamıştı. Bizden geçti artık, bundan sonrasında genç çalışanların işi zor.
"Elime çok para ve fırsat geçtiği halde ev almadım, şimdi internette bütün gün ev sahiplerinden ve müteahhitlerden hırsımı alıyorum" deseydin.