Burada ki şikayetlere bakıyorum, diğer sosyal medyada ki ahalara vahlara, kimisi bu durumun sefasını kimisi de cefasını çekti, bunların toplamı hepimiziz.

Görüntü şu ki; asla iki yakamız bir araya gelmeyecek! sorun şu ki, bu durumu kabul edemiyor ve içimize sindiremiyoruz.


Bu saate kadar hep cefa çektik, kimimiz çocukluğunu, kimimiz gençliğini yaşayamadı, kimimiz de yaşlılığında bile hala acı çekerek direnmeye çalışıyor.

Bu kadar acıdan sonra geri dönenin aklına şaşarım, biz yaşamadık bari gelecek nesillere elimizden geleni yapmanın vicdan rahatlığını yaşayalım.

Selam olsun haksızlığa direnenlere ve bu ülkeyi ATATÜRK'ün ışığıyla modern, çağdaş ve aydınlık bir ülke yapmak için kendini adayanlara.